Vit plaga at siga, at Føroyar eru ikki meira enn ein hampulig gøta í Keypmannahavn. Tann myndin er slitin og yvirdrivin. Men bera vit kortini saman føroysk viðurskifti við donsk, so skuldu vit bara havt eina kommunu í Føroyum. Tað hevði kanska verið ríkiligt, men valla er tað hugsandi.
Um vikuskiftið frættist, at semja nú er um at skipa landið í níggju kommunur. Men tíðindini vóru ikki gomul á Portalinum, fyrr enn Fólkaflokkurin kom við sínum kravi um fólkaatkvøðu.
Hjá onkrum hevur tað verið ein treyt, at um eldraøkið skal flytast út til kommunurnar at umsita, so skal talan vera um fáar og sterkar kommunueindir. Og tað er eitt skilligt krav.
Eyðsæð er, at um allar kommunur skulu hava fólkaatkvøðu um málið, so endar alt í hurlivasa. Tí vilja nakrar fáar smáar kommunur ikki spæla við, so er spælið spilt, og er tað rímuligt, at nøkur fá fólk í smáum kommunum skulu sleppa at gera av eina slíka kommunuumskipan?
Tórshavnar Kommuna hevur seinastu árini – og eftir at farið varð at tosa um kommunureform miðskeiðis í nítiárunum – lagt saman við fimm smærri kommunum. Tað er alt gjørt uttan fólkaatkvøðu í Tórshavnar kommunu, og tað er valla nakar, sum hevur ilt av tí.
Men vit kunnu taka undir við Hans Paula Strøm, tá hann á Portalinum segði, at skulu kommunurnar leggjast saman og fáa fleiri málsøki at umsita, so skal tað gerast ordiligt, tí annars skal tað als ikki gerast. Og tað sigur seg sjálvt, at kommunueindirnar skulu vera stórar. Tær verða ikki eins stórar og Tórshavnar kommuna, men helst átti eingin at verið minni enn eitt nú Klaksvíkar ella Runavíkar kommuna.
Tað er eisini rætt, at vit mugu hava onkran form fyri útjavning, um fíggjarliga tung øki verða løgd út til kommunurnar. Her eigur at verða hugt eftir skattaskipanini, sum ikki er eins rættvís fyri kommunuskattin, sum landsskattin. Meðan øll gjalda tað sama í kommunuskatti, so fær landið meira í skatti frá teimum, sum vinna mest. Tann ágóðan áttu kommunurnar á ein ella annan hátt at fingið ágóðan av eisini.
Vit kunnu so bara vóna, at samgongan - og andstøðan - nú fáa tikið seg saman og víst, at tey kunnu taka avgerðir. Og tað skal vera ein avgerð, sum ikki verður tveitt út til borgararnar at taka fyri tingfólk, sum ikki tora sjálvi.
Hetta er tann einfalda skyldan, sum løgtingsfólk hava: At taka stórar avgerðir!
