verður, at umleið 25.000 fólk hava mist hús og heim, og myndugleikarnir hava flutt onnur 20.000 úr húsunum. Í Haiti hevur illveðrið ikki verið so ringt sum í grannalandinum, men haitisku myndugleikarnir
sum nú liggur á kistubotni í landskassanum fer út í økta nýtslu, so eru vit alt fyri eitt aftur í 80-unum. -Er tað nakað, sum politikarar hava eina skyldu at røkja, so er tað at skipa so fyri, at vit fáa
virkseminum hjá fiskasølum. Tað er upp á tíðina, at føroyska bankakervið tekur sær av fíggjar-upp-gáv-unum hjá høvuðsvinnuni. Fiskasølur eru til fyri at keypa og selja fiskaúrdráttir og ikki fyri at reka
bumbumál hjá týsku hernaðarflogførunum, tá hesi gjørdu innrás í føroyskt luftrúm tungu árini fyrst í 40?unum. Oftani verður sagt, at skemt er sterkasta vápnið móti myrkrinum. Nær skemtarin í honum gjørdi innrás
inni í lítla húsinum í miðjuni og stýrir karrusellini. Men livdi Teitur í Havn frá miðskeiðis í 1920unum og fram til miðskeiðis í tríatiárunum, so hevði hann ikki havt fyri neyðini at farið so langt sum
30-40 árini. Hví tað? - Tí við fáum undantøkum hevur føroyskur prosaskaldskapur síðani miðskeiðis í 70unum mest roynst sum okkurt slag av undirhaldsbókmentum, sum ikki hava havt nakað veruligt at bjóða. Eftir
lunnar undir hendan ítrótt«. Soleiðis tekur Bjarni Reynagarð til í bókini. Hann var við seinast í 1960-unum, tá greinin, ið nevnist kropsbygging, tók seg upp. Sjálvur byrjaði hann á sumri 1968, tá hann fekk
virkishugurin á høgum støði. Hugsa bara um, hvussu skjótt føroyingar bardu seg úr kreppuni fyrst í 90’unum. Og tað gongur lutvíst væl við búskapinum í Føroyum í løtuni. Hetta merkir tó ikki, at vit kunnu lena
tykjast at hava hugsað seg gjøllari um. Takk skulu teir hava fyri tað. Eg hevði lesarabræv í bløðunum 4. mai í fjørð við yvirskriftini, “Ítróttur er annað enn fótbóltur” um sama evni. Har eg umframt
eg keypi fýrverk at skjóta saman við børnunum, sjálvandi. Hjá vágbingum liggur tað næstan í genu'unum at dáma væl at skjóta fýrverk, og eg eri einki undantak. Eg dugi eisini at síggja, at hetta genið