fyri Føroyar bæði her og uttanlands. Vit eru mong, sum sakna Maritu og eg hugsi serliga um tykkum Katrin, Heini og Diaba, sum nú hava mist eina kærleiksfulla mammu og konu. Vit drýpa høvur í samkenslu og

slag. Katrin gav seg ongantíð í blindum undir nakað ella nakran. Katrin var Katrin. Hon látst ongantíð, hon var, tað hon var, og tað eru vit henni øll, sum kendu hana, ómetaliga takksom fyri. Katrin var [...] síggja børnini vaksa til og klára seg væl. Katrin var barngóð, og ommubørnini og dreingirnir hjá systrini, Elsu Bergittu og Jákupi, vóru góð við hana. Katrin var sterk og tók okkum undir sítt veingjabreiði [...] eyðvitað altíð, tá ið fólk í arbeiðsførum aldri brádliga verða skrykt burtur. Vit skiltu tað ikki. Katrin? Tann fyrsta sorgin er dragnað. Tað hevur tíðin við sær, men saknurin og missurin bara vaksa. Ofta

vóru sorgarboð at fáa, nú Katrin Petersen ikki longur er ímillum okkum. Katrin var fyrsta for­kvinna í Pedagogfelagnum, frá stovningardegnum 1.juni 1982 til 1984. Hóast Katrin valdi familj­una og leiðarastarvið [...] og errin av sínum faki. Tá vit vóru á fundi saman, hevði Katrin ofta ein faldara frá BUPL við hondina fyri at vísa á, hvussu tey gera har. Katrin hevur verið við til at lyfta okkara fak upp á eitt virðiligt [...] í andsøgn til ar­beiðs­gevaran, tá gjaldast skuldi fyri betri viðurskifti á námsfrøðiliga økinum. Katrin brúkti felagið og var altíð áhugað í at luttaka í teimum tiltøkum, sum vóru. Hon var fastur fúsur

Vit, sum vóru um Katrin teir seinastu dagarnar, sóu ta góðsku og tolmóð, sum búði í henni, nú sjúka so tungliga legðist á hana og dagarnir fækkaðust. Minnist væl fyri 27 árum síðani, tá ið tú arbeiddi [...] mangan við stokkum, spældu Ludo og onnur spøl. Tú gavst tær tíð til okkum. Eitt sum sermerkti teg Katrin var, at tú vart so ógvuliga stolt av synum tínum Dániali og Martini. Var tað nakar, sum segði nakað [...] gingu, og tá Lilly og eg fingu teir til okkara makar, komu ommubørnini. Martin og Lilly fingu Hákun, Katrin og Fríðu og vit fingu Arna og Ann Gvøðny. Tá ið eg var við barn og fortaldi tær og Arna, at bleiv

luttakari á fundunum, og tá ávísar uppgávur skuldu loysast, beyð hon seg ofta fram. Undirvísingin hjá Katrin fór fram bæði innanfyri og uttan fyri skúlagátt. Nógvir næmingar hava gjøgnum árini reikað við henni [...] at hava mist hennara umsorgan, sum var at prenta veðurkortini, ið lógu klár fríggjadag seinnapart. Katrin Thomassen var sera ættkøn, og altíð royndi hon at fáa meira at vita, serliga um fólk í gomlu Havnini [...] nógv góð minnir at rógva afturá, sum kunnu troysta okkum í sakninum. Vit lýsa frið yvir minnið um Katrin Thomassen, og hava samkenslu við børnum hennara, ið nú hava mist bæði foreldrini í bestu árum. Mads

við morgunmatarborið. Tá vistu vit ikki, at hetta var okkara seinasta máltíð saman við tær. Góða Katrin, vit takka tær fyri allar tær ógloymandi og hugnaligu løtur vit høvdu saman við tær á Leynarvatni [...] hjertet hos dem, man elsker, Må man huske, at man aldrig dør. Ærað veri minni um svigarmammu mína Katrin Skarðhamar. Thyra Skarðhamar.

seinastu ferð, at vit bæði hittust, er torført at skilja. Og tí leita tankar mínir til tín góða Jóna, Katrin og John, sum hava mist ein góðan mann og pápa. Jóannes og Rannvá við familjum og til tín góða Sunneva

Árgangur 1988-1998 Skúlin við Ósánna: Annika, Frida, Jórun, Sóley, Súsanna, Jóhanna Kristina, Katrin A., Katrin P., Lillian, Heidi, Rósa, Durita, Ragnhild, Anker, Rógvi S., Rógvi Ø., Byrger, Joen David, Helgi

góðu og hugnaligu løturnar ið vit hava havt saman. Tú fer altíð at eiga eitt pláss í mínum hjarta. Katrin.

seg í Syðrugøta, og Katrin fekk starv sum lærari við Handilsskúlan á Kambsdali. Tey fingu tvey børn, sonin Arna og dóttrina Jóhannu. Nú Andrias legði árarnir inn, so áttu hann og Katrin fimm abba- og ommubørn