politiskan áhuga. Eg spyrji, hvaðani sosiala og politiska medvitið stavar: – Mamma mín var passionerað tjóð-veldiskvinna uttan at gera so nógv burtur úr tí, og hjá mostur míni Morid í Havn var nógv tosað um
ikki gloyma, at føroyskir tónleikarar og tónleikur eru at meta sum avbera góðir ambassadørar fyri tjóð okkara. Tí eiga vit ikki at undirmeta tað arbeiði, sum verður lagt í okkara ungu fólk frá musikskúlum
tað er hon alt ov sterk. Sjálvt ein mokari fer ongantíð at megna at bróta hesa hurðina. Tíbetur fyri tjóð okkara. Síðani hetta sambandslandsstýrið tók við í 2004, er eingin ivi um, at tað danska statsvaldið [...] hevur vunnið hetta, sleppur dromgurin als ikki avstað orsakað av, at Føroyar ikki eru stjálvstøðug tjóð. Sjálvt ÍSF-forsetin, nú javnaðarmaður, sum er hægsti myndugleiki innan føroyskan ítrótt, hevur sagt [...] at Føroyar fáa limaskap. Tí rør Katrin Olsen fyri Danmark í dag. Høvdu Føroyar verið ein jálvstøðug tjóð, so umboðaði hon sítt føðiland í dag, sum áttu at verði sjálvsagt. Og soleiðis verður støðan, so leingi
vit hava heim við í skjáttuni, er, at EFSA, ið skipar fyri kappingini, hevur viðurkent Føroyar sum tjóð. Vit fara nú at arbeiða ímóta at stovna EFSA Føroyar, og tá kunnu vit í sambandi við kappingar uttanlands
gagna okkum í aðrar mátar. At vit flyta okkum frá ”dunnuhylinum” og gerast meira heimsborgarar. Ein tjóð sum okkara hevur avgjørt gott av at fáa íblástur uttanífrá eisini, hóast vit vilja varðveita og verja
at kalla onki gjørt her heima, sigur Hóraldur Joensen. - Hetta er beinleiðis tragikomiskt fyri eina tjóð, sum hevur sett sær sum mál at vera millum fremstu tjóðir á útvaldum økjum innan gransking og menning
kvæðini, skjaldrini, sálmarnar og allan annan føroyskan sang. Lat meg siga tað afturat, at tað er eingin tjóð í Norðurlondum, sum eigur so fjøltáttaðan (fólka)sang, sum vit føroyingar, tí haldi eg tað, at orð
minnast, minnir hann á – og lutfalsliga hava føroyingar helst fleiri deyð at minnast enn nøkur onnur tjóð. Friður eftir kríggj og útlegd Sum heild metir Jákup Reinert Hansen, at viðurskiftini undir seinna
arbeiða, nú at kalla øll vinna og fiskifloti rópa eftir arbeiðsfólki. - Eg trúgvi neyvan, at nøkur onnur tjóð hevur havt so nógv fólk í øðrum londum sum Føroyar, og tí dugi eg ikki at síggja, hvør tann stóri
náttúrligt, at vit eisini gera tað, sigur Jørgen Niclasen. Hann vísir á, at tá vit ikki eru sjálvstøðug tjóð, hava vit ongan annan at samráðast við enn danir. Tað verður so upp til danir at avgreiða okkara