Hóast altjóðagerð og betri ferðingarmøguleikar eru Føroyar framvegis fjarskotnar í eygunum á teimum flestu. Tað kunnu tað so bæði vera fyrimunir og vansar við. Men fyri tey her á landi, sum fegin síggja eina munadyggari ferðavinnu og síggja, at dyrnar til land okkara verða latnar víðopnar, er ein slík vitjan sjálvandi sera kærkomin. Tí hon er við til at selja Føroyar sum eitt nú ferðamannaland. At meiri kunning og vitan um okkara land kemur út til onnur lond og fólk kann so eisini gagna okkum í aðrar mátar. At vit flyta okkum frá ”dunnuhylinum” og gerast meira heimsborgarar. Ein tjóð sum okkara hevur avgjørt gott av at fáa íblástur uttanífrá eisini, hóast vit vilja varðveita og verja sereyðkenni, siðir og mentan.
Vinnuhúsið, sum stendur fyri hesi vitjanini, eigur rós uppiborið fyri tað stóra arbeiði, ið er lagt í at fáa hesa vitjan í lag og fyrirreika hana. Vit ynskja øllum teimum, sum hava vit vitjanina at gera, góða eydnu. Nú eru tað so bara veðurgudarnir, sum kunnu forkoma okkum henda so einastandandi møguleika.
Ein kann sjálvandi spyrja, hví vit skulu leggja so nógva í eina slíka vitjan! Svarið er einfalt: hon er við til at seta Føroyar á heimskortið. Hon kann lata nógvar dyr upp, og vit skulu heldur ikki gloyma, at land okkara eisini hevur nógv at bjóða gestum og umheiminum. Hví ikki gera Føroyar til stað, har toppfundir á politiskum stigi verða hildnir. Til slíkar toppfundir hoyrir eisini kenslan av friðsælu og at kunna flyta seg frá stórbýarresinum til náttúruperlur og pláss, sum rætt og slætt eru øðrvísi.
Ein týðandi táttur í sambandi við slíkar vitjanir eru tey mongu fjølmiðlarfólkini, sum koma til landið. Miðlahúsið í Vágsbotni hevur gjørt av at lata upp dyrnar fyri hesum fólkum og fer húsið at virka sum altjóða pressusentur rundan um Clintonvitjanina.
Sosialurin
