stóra bólkin av eldri kenni eg í mínum arbeiði onki til, tí tey ferðast í stóru verð, eru á háskúla, ansa barnabørnum í Danmark, spæla golf og fiska síl, granska, týða, skriva bøkur ... Eg kenni hini. Tey

men vit mugu ikki gloyma, at tað somuleiðis er umráðandi hjá teimum at geva øðrum umsorgan. Og at ansa eftir djórum er ein góður háttur til hetta, sigur hon. Djórini á Tjarnargarði vekja ikki einans áhuga

dámar sera væl at hoyra tey syngja - hóast tað kanska onkutíð er í heldur skjótari lagi. - Vit mugu ansa eftir, at tað ikki bara verður so at sálmurin skal verða liðugur so skjótt sum gjørligt. Annars kann

oygg, har maðurin, sum ræður á oynni, fryntliga hevur biðið okkum hugnað okkum væl og leingi og bara ansa eftir eldi. Jú, upplivingarnar hava verið nógvar, og eg vænti, at fleiri upplivingar bíða eftir okkum [...] Nú Margit hevur skift knæ, er hon sjúkrameldað í eina tíð, men hon letur væl at. - Eg gavst við at ansa børnum fyri trimum árum síðan, og tá fór eg at vaska skúlan á Trøðni. Skúlin er í løtuni í summarfrí

at svimja í Sandagerði. Tað boðar Tórshavnar Býráð frá í dag. Sostatt mælir býráðið fólki til at ansa sær, áðrenn tey fara út í Sandagerð at dusa sær í góðveðrinum í summar. Og í sjálvari Sandá og í Ósanum

avleiðing, at ísraelar fara í mótálop, men tað kann eisini hava ta øvugtu avleiðing, at teir nú fara at ansa betur eftir. Komandi dagarnir verða rímuliga avgerandi fyri gongdina. Skuldi tað so hent, at Hizbollah

heldur, at tað er okkara uppgáva sum foreldur at ansa eftir okkara børnum. Hvar hevur tú verið? Tú hevur fullstendiga misskilt kjakið og endamálið her!!! Vit ansa eftir okkara børnum, men tað ger ikki vegin

vandaleyst. Tað er tí av alstórum týdningi, at bilførarar á landsvegunum eisini hava hetta í huganum - at ansa eftir okkara fólki úti á vegunum og inni í myrku tunlunum. Bilførarar geva ikki skeltunum um at seta

heldur, at tað er okkara uppgáva sum foreldur at ansa eftir okkara børnum. Hvar hevur tú verið? Tú hevur fullstendiga misskilt kjakið og endamálið her!!! Vit ansa eftir okkara børnum, men tað ger ikki vegin

børnunum, tí at tey eru ikki nóg ansin í ferðsluni. Onnur leggja skyldina hjá foreldrunum, tí at tey ikki ansa nóg væl eftir børnunum. - Børn eru børn, og tey skilja ikki ferðsluna. Tí kunnu vit ikki geva teimum