frammaná. Ikki tí. Okkara spæl var kanska heldur ikki av tí reinasta, tí vit offraðu okkum so sanniliga eisini, og talan var í fleiri førum um óreinar takklingar frá okkara síðu. Í okkara føri var tað tó [...] hesum høpi. Heimsmeistarar verða vit neyvan. Laudrup var fantastiskur Flestum kunnugt skal A-landslið okkara í kvøld royna seg móti dønum. Hóast hetta er fyrstu ferð, at danir eru í Føroyum og spæla, er hetta [...] úr hesum dystum: Dystin í Parkini minnist eg serliga væl. Talan var jú um nakað heilt serligt fyri okkara viðkomandi, so í sjálvum sær var hetta ein risa uppliving. Tað sum eg minnist best um dystin, er
eisini, at okkara felagsskapur ikki skal gerast upp í lógargreinum og peningi. Eg haldi, at tað skal gerast upp í okkara søguliga felagsskapi, í vinarlag millum Føroyar og Danmark, og okkara avgerð um, [...] Meir er ikki í hasum, sigur Nyrup Rasmussen. Tað veruliga í hesum er, at okkara samfeløgini hava enn einaferð prógvað, at okkara felags søga, mentan og felags virðir, eru sterkari enn tann megin, sum vil [...] Hervið hugsi eg um teir flokkar, sum ikki bert hugsa fram til næsta fólkatingsval. Flokkar, sum kenna okkara felags søgu og hava verið við til at skriva søguna. Teir vilja, eins og vit skapa samstarv, sum
eri eg, brúka meg, eg eri til reiðar til tænastu.” Tað er kall okkara, sum kristin kirkja her á foldum “at verða Kristus fyri næsta okkara,” sum Martin Luther málber seg. Tað er ikki altíð tað stóra, sum [...] løgdu nógv. Og har kom ein fátæk einkja og legði tveir smápeningar, sum er eitt oyra,” lesa vit. Í okkara peningi lat hon minni enn eina krónu. Menniskju kunnu undrast á, at bara henda fátæka einkjan [...] framvegis bert av tí, sum vit kunnu vera fyriuttan. Tey flestu av okkum kunnu framvegis halda fram í okkara marglæti og yvirflóð. Fátæka einkjan hevði kanska onkuntíð sjálv fingið úr hesi somu bússu, sum
g talar fyri seg. Forkvinnan í fakfelagi okkara tosar um manglandi virðing fyri okkara arbeiði, nýtir orðið diskriminatión, og hvussu hetta sæst aftur í okkara løn. Eg hugsi so við, men hvør skal skilja [...] nógv vart við okkum og okkara umstøður at arbeiða undir? Og so er vandi fyri at man er illoyalur yvir fyri síni leiðslu. Tað er ikki ætlanin við hesum skrivi, bert at vísa á okkara umstøður at arbeiða undir [...] fíggjarligir karmar til at vit eru nóg væl mannaðar til ta røktartyngd, vit so ofta renna okkum í. Skylda okkara er framvegis tann sama, ein nýtir allan sín krearivitet til tess at fáa sum best burturúr. Tó má
og tess (eftir mínari fatan) sunna kritikki. Í okkara egna norðurat-lantiska "Talibanistan" eru føroyingar, ið hava líknandi fatanir av heiminum. Okk-ara glæstrimynd av reinleika og vakurleika skal ikki [...] danskari (útlendskari?) innblandan. - At danskir politikarar gjøgnum felagsskapir leggja seg út í okkara viðurskifti er óhugnaligt! Hvat verður tað næsta, sum onkur tilvildarligur útlendskur politikari [...] er ein so stór provokatión ímóti Føroya fólki, sum vii ikki undir nøkrum umstøðum kunnu góðtaka. Okkara mentanarliga, sosialt og etiskt skulu vit hava loyvi at seta sjálv. (Katrin Dahl í Dimmu 22.okt.)
fram uppskot um, at vit kunnu sammeta okkum við veikari tjóðir, heldur enn við Danmark. Okkara ungdómur og okkara initiativtakarar verða freistað av Danmark, Noregi og øðrum ríkum londum og ikki Hetlandi [...] strategisk leiðsla er at fáa neyðug og nøktandi íkast til høldar í menningini av tilverugrundarlagi okkara. Havandi í huga, at tilverugrundarlagið í einum landi er eyðkent við einum samspæli við umheimin [...] soleiðis, at tað strategiska er í fyrsta lagi fjøltáttað, og í øðrum lagi hevur tað týdning fyri okkara tilverugrundarlag. At eitt virki ætlar sær yvirskot er í sjálvum sær ikki strategiskt, eins og tað
prestar, sum menn. Vit hava øll fingið okkara náðigávur, og besti máti vit kunnu tæna Gudi er at brúka tær, har tær gagna okkara medmenniskjum best. Tað er í grundini okkara skylda. ? Tað vóru jú eisini kvinnur [...] ? Ongin av okkum kann vita, hvussu okkara lív hevði lagað seg, um vit vórðu fødd og uppvaksin undir øðrum umstøðum enn teimum, vit kenna. Men eg veit, at mín byrjan í lívinum var døpur. Høvdu míni foreldur [...] enn tú grunar yvir, hví summi hava so ilt við at koma til sættis við tær forðingar, vit øll møta á okkara lívsleið. ? Eg trúgvi, at ein av orsøkunum er, at vit allatíðina er umgyrd av náðileysum krøvum um
mundi vera við blandaðum kenslum, at føroyingar sum heild litu fram til fótbóltsdystin í Beograd, har okkara kosnu skuldu royna seg móti stjørnusetta jugoslaviska landsliðnum. Jugoslavia kann á ongan hátt sigast [...] hevði sjálvandi eitt avíst trýst oman móti føroyska málinum, men hinvegin var tað ikki soleiðis, at okkara stóðu við 10 monnum niðri í egnum brotsteigi og vardu. Tvørtur ímóti fingu teir loyvi at taka lut [...] til kalda høgra beinið, sum hann neyvan hevði gjørt nýtslu av úr 20 metrum. Broyttir jugoslavar At okkara bert vóru eitt mál aftan fyri í hálvleikinum, var tó kortini ikki heilt av leið, og tá seinni hálvleikur
fyri meg. Men vit vóru forlovað og eg elskaði hana. PAUL: Vit høvdu spælt við tankanum um at broyta okkara nøvn til verulig showbiz nøvn, og nú, tá vit vóru veruligir yrkistónleikarar, skuldi tað vera. Eg [...] rættiliga eksotiskt og hóskandi. George bleiv kallaður Carl Harrison eftir Carl Perksins (hann var okkara stóra idol). John var Long John. Fólk hava síðani sagt: Ah, John broytti ikki sítt navn. Lat meg [...] spældu tjúgu soloir. Vit spældu millum átta og tíggju tímar hvørt kvøld. Tað var hetta, sum bøtti um okkara spæl. Og týskarum dámar heavy rock, so vit máttu rokka alla tíðina. JOHN: Mín rødd byrjaði at fara
tørvur á. Tí tað er eingin ivi um, at heimurin nú broytist. Seinastu mongu árini hevur friður valdað í okkara parti av heiminum, og mørkini – millum lond og millum fólkasløg – hava verið kám. Men nú, vit stíga [...] ársins orð, hevur longu yvirhálað okkum, langt áðrenn vit hava skilt, hvat tað er. Hvat tað kann. Okkara fatanarevni røkka ikki til tað, sum nú hendir í talgilda heiminum. Vitlíki ber okkum markleysar [...] syrgja fyri, at hvørt einasta músaklikk er sum eitt spakaskot djypri niður í skotgravirnar. Tær smalka okkara heimsfatan – heldur enn at víðka hana. Tær fáa okkum at halda, at heimurin er svartur og hvítur.