heimbygdina Skopun, har ið pápin hevði fingið lærarastarv. Eftir barnaskúlan kom hann til Havnar at ganga í skúla. Síðan gekk leiðin til Keypmannahavnar at lesa, fyrst enskt og latín, men seinni fór hann
meðan fólk tað kom og fór,« syngur Steintór á tí frálíka Í kioskini. Og tað eru líknandi støður, sum ganga aftur fleiri av hinum sangunum á fløguni. Tær smáu hendingarnar í gerandisdegnum, sum ein og hvør
meðan fólk tað kom og fór,« syngur Steintór á tí frálíka Í kioskini. Og tað eru líknandi støður, sum ganga aftur fleiri av hinum sangunum á fløguni. Tær smáu hendingarnar í gerandisdegnum, sum ein og hvør
stað, har mjólkin kemur beint frá morgunmjólkingini, osturin verður gjørdur á staðnum, og geitirnar ganga frítt í náttúruni. Tað er rustikt, poetiskt og italskt heilt inn á bein. Og tað verður tað eisini
frá starvsfólkunum á Landsbókasavninum komu vit fram á hesa greinina. Nú er at vóna, at tað ikki ganga 14 ár afturat, áðrenn nakar ger nakað við hetta, eftir okkara tykki, upplagda hugskotið.
Bastian...) Vit hittu eisini Berg keypmann, bakaran, slaktaran, Suffíu mostur og dólgarnar. Tú kundi ganga runt í býnum og vitja tey hús, tær lysti, og soleiðis vóru vit sjálvandi uppi í torninum hjá Tobiasi
meg væl til upptøkuroyndina. Um eg ikki sleppi inn, fari eg á annan skúla. Hvat fært tú tíðina at ganga við umborð? Í løtuni er bingo á skránni, men tað tími eg ikki so væl. Um eina løtu fari eg upp á dekki
hornaskáp; har er mangt eitt ílatið endað. Ditti mær at spyrja eitt sindur soleiðis av óvart: »Hví ganga menn ikki til Tupperware-party?« Las á netinum, at 14. september 2002 var kosin »Global Party Day« [...] deiggið er liðugt. Ílat er eisini at forma bollarnar við, so tú ikki skalt nerta við deiggið yvirhøvur, ganga bollarnir ikki sjálvir yvir á plátuna! Er hetta ikki einastandandi? Einki undur í, at bollafatið er
ella rættari - hann finnir okkum, ólíkatølini. Og hesin felagsnevnarin er so stórur, at í honum ganga vit upp í eina hægri eind. Presturin legði dent á, at hóast fólk savnast í ymiskum samkomum, so er
hevði fylt 7 ár, so í skúla mátti eg. Mamma fylgdi mær í skúlan og so var sloppið. Mær dámdi væl at ganga í skúla, minnist Malla. - Men einaferð vórðu eg og trý onnur eftirsett.Hví, minnist eg ikki og trúgvi [...] kom tíbetur frá tí við lívinum og átti børn eftir tað. Mamma Mallu fortaldi henni, at hon sá læknan ganga, við faldaðum hondum, aftur og fram í túninum, áðrenn hann fór innar til Mallu. Helst hevur læknin