Gustava ikki slapp at uppliva hesuferð. Vit fara við takksemi at minnast tað tíð okkum unntist her á fold saman við henni og liva við tí lyfti, sum frelsarin gav øllum menniskjum, um ein dag at møtast uttan

meg menna, altíð fremja kærleiksgerð. Halgi Andi, við mær verði her í dag og alla tíð; so at alt á fold eg geri lær meg stríða trúar stríð. Halgi Andi, kom í náði til hvønn syndara í verð; hann í hjarta

hann á kvøldi gistir". Lívslagna okkara er, í eitt styttri ella longri tíðarskeið, at virka her á fold, men tá deyðin bankar á dyrnar, kemur hetta mangan óvart, serstakliga tá tað sum í hesum føri er ein

til Havnar, kveiktar við orkuni sterku og baldu, berjast í blindum um lagnur, sum lavnar fjakka á fold millum trúgvir ótaldu. Á skræðuni trúgvin so ymisk er litað, gudum vit tæna við hørpunnar slátt, um

Ein heilsan til okkara høgt elskaðu mammu, sum sovnaði her úr fold annan sunnudagsmorgun í advent. Vit systkini vilja altíð minnast teg, elskaða mamma, sum eina dýrabara mammu og eina megnarkvinnu. Nú

gjørdi til ein leik hjá kekkanum Oldich Dank. Velbastaðmenn og Kirkjubøingar eru millum tey fáu her á fold, sum duga indo-evropeiska málbrigdið føroyskt. Tað kynstrið verður víst í einum tyssi av songum um

vardi tað meg, tá vit tosaðu saman fríggjadagin, at hetta skuldi blíva seinasta samrøðan við teg her á fold. Vit mundu tosa saman í góðan tíma, tú av Ríkissjúkrahúsinum í Keypmannahavn, og eg uttan fyri Rokoko

Reynatúgvu. Ikki tí mamma, tú livdi, og upplivdi, stórt sæð alt tað spennið, sum lívið bjóðar okkum her á fold. Borin í heim til smámannakor, við einum pápa, sum tíðliga gjørdist álvarsliga sjúkur og at kalla [...] ein varði og vegvísari, fyri okkum øll um hvussu inniligur og reinur vinskapur kann byggjast her á fold. Og eg veit mín góða Maja, at tín saknur sker sálina, líka so svárt, sum hjá okkum. Hendurnar hjá

hann var deknur í Skopunar Kirkju, og læs hann har við síni vøkru rødd, nú er røddin tagnað her á fold. Eg veit at saknurin er stórur hjá Tórfríð og børnunum og ikki minst abbabørninum, sum so trúliga

ofta í øllum tí materialistiska. Uttan Jesu føðing og hansara frelsuverk, vóru eingi sonn jól her á fold.
 - Vit hava nú i mong ár hildið jól uppá norskan máta og eta norskan jólamat jólaaftan. Vit eta pinnakjøt