hugaður at geva eina veika umbering, men av ótta fyri at hann samstundis setir seg sjálvan í ringt ljós, tí hann sostatt viðgongur at hava misbrúkt sítt embæti, so hevur hann slept tí møguleikanum. Sostatt

fantastiskur dagur tá Norðurbryggjan læt upp - øll strálaðu, tey vóru so glað, tað var eins og høvdu fólk ljós í eygunum - tað var sera vakurt at síggja, sigur hon. Vit eru elegant fólk Norðurbryggjan er somuleiðis

Aftan fyri sálmin møtir okkum eitt menniskja, sum í bønini til Guðs royndir at fáa svar og hjálp í síni neyð og stúran, og tað er í hesum sambandi vit hoyra sálmaskaldið biðja Guð hjálpa sær at minnas

gingu heili 32 ár frá 1966, frá seinasta sjálvstýris-samgonga legði frá sær, til ein nýggj sá dagsins ljós í 1998, og fryktandi er fyri, at soleiðis verður eisini framyvir. At virka fyri føroyskum sjálvstýri

úr erva. Ikki okkurt ljós, sum onkur sá í myrkrinum. Ikki onkur, íð sigur okkurt orðið. Hvørji eru vit? Í hesum jólaljósinum hendir altíð nakað umráðandi í okkara lívi: Tað´sær ljós á okkum, so vit síggja

eggum undan froskdjórinum salamandri. Eisini gjørdi hann royndir við smádjórum, ið vanliga skíggjaðu ljós, til at vita hvat í ljósinum tað var, sum bar teimum ímóti. Hann nýtti t.d. reyðmaðkar, tvístertur [...] minst um seg. Úr hesum einfaldu royndum fær Finsen tað hugskot, at í sólarljósinum er onnur megi enn ljós og hiti. Har eru eisini teir violettu sjónligu og ósjónligu geislarnir. Hann nevnir teir evnisbroytandi

teimum í lut at umboða tað góða - tað er ikki hvørjum beskorið. Men vissan um, at teir ikki seta sítt ljós undir skeppuna, eigur so at sissa tey fjálturstungnu. Henda sjálvlovprísanin, hetta pátikna treytaleysa

smiðurin okkurt smátt til jóla. Gamli Hoyvíksgarður verður jólaskrýddur, og millum úthúsini hanga ljós og lýsa upp í vetrarmyrkrinum. Teymaríðing við føroyskum rossum verður báðar dagarnar, so at børnini

ensk jólaløg, og spælir orkestrið í kirkjuni jólaaftan, sum tað hevur gjørt, síðani tað sá dagsins ljós, sigur Frits Johannesen, kórleiðari.

sovjetsku skjalagoymslunum. Hans Pauli Strøm óttast als ikki, at nakað kemur fram, sum ikki tolir dagsins ljós. ? Hatta eru kanningar av loyniligum virksemi. Vit róptu um geilar og tún um tað, sum vit fingust