sær frítíðarhús, meðan onnur bygdu sær egin hús. Hamarsløgini byrjaðu at sermerkja lívið í oynni og lív kom í aftur. - Ferðavinnan tók seg eisini upp, og áðrenn nakar veruliga grunaði tað, vóru nógv fólk
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			mikrofonina, og í besta demokratiska anda talaði um sakina: Um orsøkirnar til, at hann hevur valt at víga lív sítt til stríðið fyri demokrati og ímóti religiøsari fanatismu, bæði kristnari, men so sanniliga eisini
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			Krígsfilmar eru ein frístaður hjá mannfólki. Filmarnir minna menn á, at hvønn einasta dag stendur teirra lív upp á spæl. Tú kanst koma í trupulleikar, missa arbeiði ella unnustuna, og metingar allatíðina verða
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			gerð, og fleiri grundir standa til reiðar at arbeiða víðari við. - Tað er gott, at tað fer at koma lív í bygdina, sigur Petur Svøðstein, sum dagliga er formaður á útróðrarbátinum Líðhamri í Klaksvík. Tey
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			løgtingssessi. Tað er onki at ivast í, at hjá mongum løgtingspolitikkara snýr valkampurin seg nærum lív ella deyð. Og hjá teimum er sjálvandi neyðugt at brúka øll kneb, - eisini tey minni demokratisku. 
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			sigast, og tað var júst tað, eg fór út í verðina at leita eftir: Nøkrum, sum kundi seta mítt egna lív og útbúgving í perspektiv, og sum gjørdi meg nógv klókari uppá heimin enn eg var frammanundan, sigur
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			sinni og biðið Heilaga Andan hjálpa tykkum at skilja tað, tit lesa. Tá hava tit eitt spennandi og ríkt lív at síggja fram til.
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			 tí uttan hana, høvdu stórar fólkamongdir í eitt nú fjareystri ikki kunna sæð fram til eitt betri lív. - Hvør orsøkin er, er ilt at siga, men alt bendir á, at føroyingar aftra seg við at halda seg framat
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			skaldsøgan nakað óbúgvin, men málsliga hevur Johan Harstad eitt serligt hegni til at geva sínum søgum lív, hóast tær sýnast nakað tilvildarligar. Tørvar høvundanum eina nýggja vend í søgugongdini, letur hann
			
			
		 
	 
							
								
	
		
		
		
			unum. - Støðini eru nógv og forkunnug, sjógvurin er klárur, botnurin er skiftandi, og nógv ymiskt lív er at síggja fram við landi. Hann vísir á, at leingi hevur verið tosað um at gera nakað við hendan