samsvarar proportionalt við áhugan í føroyska fólkinum. Og fólk mega hava loyvi at stuðla tí, sum hjarta teirra slær fyri. Her í 90-unum hevur verið roynt at geva út bæði fótbóltsárbók og ítróttaárbók (minus

Sosialurin beinanvegin til ein elefant. Var tað nú nakað forgjørt í, at Rúna segði tað, sum henni lá á hjarta? Ella skal eingin hava loyvi at seta spurnartekin við ein stovn, sum umsitur ein so stóran part av

kanska ikki øll orðini á hesi fløguni, men tað er heldur ikki neyðugt, tí her verður skríggjað av hjarta og frá hjartanum. Tónleikurin talar fyri seg - harðari enn orð. Eftir at hava lurtað, veit ein, hví

hann, at hetta at fríðka um um-hvørvið við onkrum, so fólk kann fáa eitt gott upplivilsi, liggar hjarta hansara nær. - Myndin til minnis um William skal standa niðan frá Niels Finsensgøtu. Býraðið ger

Serbia og Montenegro sum marknalond. Serbar siga seg eiga Kosova sum teirra Jerusalem og andaliga hjarta. Um tað er støðan og albanar eru 90 prosent av fólkatalinum í økinum, er serbiska hjartað transplanterað

Tað vermir um hjarta at síggja fleiri ára arbeiði bera frukt. Og vónandi koma enn fleiri áskoðarir komandi ár. Men Sjónleikarhúsið liggur alt annað enn stilt fyri tað. Alskyns tiltøk eru fyri framman,

sáttmálan upp við Føroya Landsstýri. Í upplegginum hjá okkum eru nøkur mál, sum liggja lærarum nær at hjarta. Fyrst og fremst arbeiðsumstøðurnar, tað vil siga møguleikarnar at fremja ta lógina, ið lærarar arbeiða

Norðurlandahúsinum. Tað er eingin loyna, at Peter leggur frá sær og ferð úr Føroyum við bløðandi hjarta. Men tað er ikki bert hjartað, ið Peter hevur lagt eftir í Føroyum. Eftir hann standa varðar í t

fundarpening óansæð um eingir fundir eru), so sum okkum lystir.« Eitt »Gruk« frá Piet Hein tekur okkum um hjarta, (Kanska eitt uppskot til hóskandi morgunsang ?): »Ens vej gennem livet blir liflig at vandre den

savna, hvar sorgin um ævir er av,/tí deyður er deyðin, og horvið er hav! Og tí kunnu vit eisini av hjarta takka Guði til seinast í gudstænastuni í dag, har hin góði hirðin savnaði okkum í hetta heldið, sum [...] sum kirkja okkara er, har hann eisini í dag hevur lívgað okkum við orði sínum, og kunnu vit tí av hjarta siga: ?O, sælasta stund - ei finst líki,/ Guðs sonur, hann livir í dag!/ AMEN. Uni Næs, sóknarprestur