at eitra arbeiðsmarknaðarskipanina, og at renna ørindi fyri arbeiðsgevarasíðuna. - Øll orsøk er at rópa varskó. Sitandi samgonga er farin undir eina miðvísa herferð ímóti teim reglum, sum hava eyðkent okkara [...] samráðingum á privata arbeiðsmarknaðinun" Starvsnevnd Føroya Javnaðarfloks 26.mei 2003 "Øll orsøk er at rópa varskó. Sitandi samgonga er farin undir eina miðvísa herferð ímóti teim reglum, sum hava eyðkent okkara

sum Kommunufelagið málber seg. Men tað eru tær kommunur sum eru ringast fyri, sum eru fyrstar at rópa varskó, leggur felagið afturat. Felagið vísir eisini á, at løgmaður hevur síðani lovað, at kommunurnar

vinum í morgun. Í tríggjar dagar herfyri gjørdi løgreglan umfatandi kanningar í einum sjógvi, tey rópa Langvannet, sum liggur heilt uppat húsunum hjá Hagen-hjúnunum. Løgreglan hevur tó váttað yvirfyri

nýliga, so tað eru nógv fólk, ið peika eftir honum. - Men so byrjaði hon at renna móti bilinum og rópa. Eg rullaði so vindeyga niður og varnaðist tá, at eldur var í vogninum. - Eg hugsaði beinanvegin um

ferð yvirum brúnna. - Eg frysti og visti ikki, hvat eg skuldi gera. Sonurin spurdi, um hann skuldi rópa eftir teimum, men eg bað hann lata vera við tí, tí eg var bangin fyri, at hann kundi hvøkka teir,

veljaranum og vallyftini vella út omanyvir okkum sum glopraregn av himni, kann eg ikki lata vera við at rópa varskó! Lyftini og føgru orðini er eitt, men hvat býr inniundir er ómetaliga umráðandi. Hvørja dagsskrá

Kristiansen sigur, at tað einasta, sum er nýtt í nýggju grindalógini, er, at nú hava eisini tey skyldu at rópa grindaboð, sum síggja eina grind úr luftini, ella úr tyrlu ella úr flogfarið. Men samstundis er tað

mong eru sálarligu avbjóðingarnar so stórar, at tey ikki orka gerandisdagin uttan hjálp. Og sjálvi rópa menniskju við stórum sálarligum avbjóðingum ikki harðast um at fáa lekjandi tilboð. Sálarlig líðing

hugaligt í skotgrøvunum. Tað var so mikið stutt millum fíggindalegurnar, at tað bar pørtunum til at rópa ímillum og harvið at háða og niðurgera hvønn annan. Men á jólum vitjaði friðurin og góði tokkin á

heglingsæl fór framvið, júst sum fyrstu trøini fóru í moldina. Tað forðaði tó ikki mannfjøldini í at rópa eitt trýfalt hurrá fyri lund og trøum. Fólkatingsmaðurin fekk eisini heiðurin av seta grevið á gravkúnni