av tí danska ?omsorgssvigt?, sonevnt ?umsorganarsvik?. Á donskum eitur tað ?strømsvigt?, tá ið streymurin fer og vit liggja í streymloysi; men neyvan høvdu bløð og loftmiðlar funnið upp á at kalla tað

nógva staðni hart, men fleiri aliøkir eru vard fyri vindi og stórum aldum. Í Noregi og Skotlandi er streymurin ikki so harður, men eins og í Føroyum kann leika hart á við nógvum vindi. Her á klettunum er ikki

hann vildi ikki góðkenna avtaluna. Úrslitið er, at maskinmenninir eru farnir í verkfall, og at streymurin verður slitin í ávísum tíðarskeiðum um alt landið. Til miklan ampa bæði fyri vinnulívið og privatfólk

heldur, at tað er óhugsandi, at politiski myndurgleikin fer at seta seg afturá, skuldi tað hent, at streymurin verður slitin av tí, at maskinmeistatarnir hjá SEV fara í verkfall. Men tað kann gerast veruleikin

var heldur ikki nakað serligt. Vit vóru ókunnugir við henda veiðihátt og mugu ásanna, at nógvi streymurin á grunninum var ein trupulleiki, tí gørnini fløktust illa. Men, sum frá leið fór at ganga betur

royndar í einum modeli í Danmark hvørdu teir gjørt ein feil við innsiglingina í Hesti, soleiðis at streymurin var alt ov harður, so harður sum hann ongantíð kann blíva í veruleikanum. Tað var ógjørligt at

djúpa rákið í Bankarennuni er ein týðandi kelda til endurnýgging av sjónum í øllum heimshøvunum. Streymurin ella rákið, sum talan er um, rekur suðureftir úr póløkinum. Norðanfyri móti Norðurpólinum verður

lítið sindur inn í grottuna, men gloymi at taka hædd fyri, at har er streymur. Alt í einum fær streymurin fatur á mær og byrjar at draga meg inn í grottuna. Eg skilji, at tað ikki nyttar mær nakað at royna [...] sindur løgið, men helt á kortini. Tá eg einaferð umhugsi at venda við aftur, var tað ov seint, tí streymurin er frá landi, og tað nyttar mær einki at stríðast ímóti honum. Táið eg nærkist suðurendanum av [...] og fremst nýtast til at halda javnvágina og harnæst at rógva við. Vindurin er nógvur undan, og streymurin hjálpir eisini væl til, men tað gongur sera seint framá,” sigur Paul. ”Eg royni at leita eftir

ið var fastur maður á Eiðinum. Kleivin varð mest brúkt um summari, men eisini um veturin tá el-streymurin fór, ella tá elektriska útgerðin á bananum gekk fyri av sjógvi og sjóroki. Fiskurin varð mangan [...] banin, sást tað best heima við hús, her heimi í bygdini, bæði innanhýsis og á gøtuljósunum, at streymurin minkaði burtur í einki, tá banin fór í gongd, og tá hann steðgaði, lýsti aftur sum vanligt, so

staðnum. Útjaðara Føroyar eru aftur hart og kontant mintar á, at ongin kemur og ger nakað fyri okkum. Streymurin, sum dregur inn í miðstaðarøkið er harður og dregur til sín hvønn dag, eisini í dag ! Í Suðuroynni