klárar ætlanir við framtíðini, og tað yvirraskaði meg. Vit tosaðu saman allan túrin, og áðrenn eg visti av, vóru vit á Leirvíks-kei, og eg mátti siga farvæl við dreingin. Eg bað hann fylgja sínum dreymum
møguleikar og upplivingar at bjóða fólki. Og eisini rósa tær ferðaleiðaranum, Petur Martin Petersen, sum visti væl at greiða teimum frá. ? Tá Petur Martin segði, at nú fer at verða eitt sindur gráari, varð eitt
Men einaferð vórðu eg og trý onnur eftirsett.Hví, minnist eg ikki og trúgvi heldur ikki, at lærarin visti tað sjálvur. Lærarin hevði vist ringa samvitsku, tí einaferð, meðan vit sótu eftir, tók hann í flættuna
Herfyri frættist um góðan fiskiskap norðanfyri. Á Eiði kom sera nógv upp á land, visti Svf at siga frá. Í vikuni hevur eisini ligið væl fyri sunnanfyri. Beint fyri vikuskiftið kom Líðarbrøður úr Vági inn
bað meg fara oman á Landssjúkrahúsið, tí okkurt var við Zakarisi. Eg spurdi, hvat tað var, men tað visti hon ikki at siga við vissu, men tað var okkurt við, at hann hevði spýð. So við miklum skundi aftur
krónur um dagin fyrstu 28 dagarnar og fer síðan niður á 45% restina av tíðini. Í fíggjarmálastýrinum visti vinstra hond helst ikki hvat høgra gjørdi. Óstøðug viðurskifti skapa ótryggleika Um skipanin við
ferðamannaskipinum A´Rosa Blu og ein lítil lastbilur hjá Kaj Andreasen rendu saman. Á middagsleiti í gjár visti politistøðin í Havn ikki nógv at siga. 35 fólk vóru við bussinum, og níggju av teimum gramdu seg um
hvussu lívið var í Havn tá ? og hon kendi sera væl gomlu Havnina og kendi flestu stovurnar har og visti nógv um fólkið har tá at siga. Malla tænti hjá Andrias Ziska. Hon var eisini eitt skifti á Hvítanesi [...] abbasysti, sum tá var farin um tey níti. Og hon var sum altíð blíð, skjót við einum drekkamunni, og hon visti eisini, hvørji funningsbørn gingu á Oyararbakka. Hon fylgdi væl við ? og var eisini væl kunnað um [...] eitt fegið menniskja. Hon var glað fyri lívið, og hon helt, at hon hevði fingið so nógv. Men hon visti eisini, hvørjum hon skuldi takka. Hon var eisini fegin um at sleppa at búgva í Korndalsbýlinum á Eiði
í sama sálmi). Hetta var millum bestu dagar, tú hevði livað,- at hetta bar til at syngja so væl, visti fáur í bygdini. Var sangverðin so sterk og so stór, at maður kundi syngjað so væl saman við kóri og
hesi grund, men vóru ein áhaldandi kleppur hjá samgonguni, sum ongantíð fekk arbeiðsfrið og ongantíð visti um henni framhaldandi var lív lagað. Tað var bara ein spurningur um tíð til her fór at enda gali og