. Evnandi manan. Fjarbláur meingi. Foyur á veingjaðu ferð. Longsul. Meginmunur. Loysing. Kom og far. Far til h... Honum øntu. Honum øntu gírigum niðurvætti ivingar. Daffandi jabróðurs ungu, rimmarføstu [...] Andlitsmynd av tíni tilveru líkist andlitunum av myndini at tilveru tíni. Stund. Setur at hjartanum. Kom. Far. Slóknaður. Heyst II. Alt tóktist at syngja í samljóma við heystsins regn. Ýlandi, spyrjandi glaðurnar
Lange hjá SU-ráðnum sigur, at støðan er vorðin sum í áttatiárunum, uttan at nakar hevur givið sær far um tað. Tá noyddist staturin at strika nógva lestrarskuld, og soleiðis verður helst eisini nú. Tað
einum. Eitt annað, sum gera Føroyar áhugaverdar, er góða fjarskiftissambandið við umheimin, vit hava í FarIce-kaðalinum, ið var lagdur tikin í nýstlu í 2004. - Taka føroyingar sum teir fyrstu undir við ætlanunum
børnunum, um foreldrini ikki eru gift. Men sambært Lars Hansen, limur í høvuðsnevndini í Foreningen Far, sum er danska felagið fyri foreldur, ið arbeiða fyri at børn skulu hava rætt til bæði foreldur, er
skerdan lut á metanarliga økinum. Og týðing í sjónvarpi hevur ein størri týdning enn ein ofta gevur sær far um. Hetta er nakað sum øll lesa, og í Føroyum er í lítlan mun á føroyskum. Ungdóms- og barnatilfar
Sosialinum í gjár var samrøða við Lars Hansen, limur í høvuðsnevndini hjá danska felagsskapinum Foreningen Far, sum setti spurnartekn við, um tað er rætt av føroyingum at seta donsku lógina frá 1995 um foreldr
VALSKIPAN Fólkaræðið er kanska torskildari, enn vit ofta geva okkum far um. Í øllum førum krevur tað nakrar góðar knokkar og óivað eisini nakrar góðar teldur at rokna út, hvussu vit finna tann besta r
flota av gráum russiskum trolarum á Nólsoyarfirði henda morgunin, var eitt púra reyðlitt fremmant far, fullkomiliga øðrvísi í skapi og stødd undir Argjalandinum enn útlendsku trolararnir, nevniliga einki
grasið av fullari megi: - Áh, ert tú her? Vælkomin! Eg slái líka tað seinasta pettið, so komi eg. Far tú bara niðan til okkara. Konan er inni, sigur hann og heldur fram at sláa. Eg fari oman aftur í bilin
farleiðina ístaðin. Eingin veit, hvat skip hetta kemur at vera. Men óhugsandi er ikki, at eitt lítið far á stødd við Súluna ella kanska Másan fer at sigla hagar. Aftur til tað gamla Verður ein slík loysn
