dómsnevndin helt eisini, at hann dugir hendinga væl at raka ein breiðan lesaraskara. Bøkurnar “Ein hundur, ein ketta og ein mús”, “Pól, hin kuli giraffurin” og “Beinið” peika við sínum eyðkendu og beinraknu
ein ketta, sum dámar best at vera einsamøll, eitt vatnsvín, ið ikki orkar so nógv, ein stuttligur hundur av retrivara slagnum, ein lemurur, ið savnar altskyns lutir, og ein skrivarafuglur, sum er ein skrappur
Klaksvík Í Klaksvík hevur eisini verið sera friðarligt um viksukiftið. Fríggjadagin varð ein leysur hundur tikin upp, og ein maður varð koyrdur til hús. Afturat tí vóru lastvognarnir, sum skuldu á Trucke
at bert sjálvur kjarnin ella essensurin er eftir: »altíð/ er/ barndómurin /frammanfyri/ sum ein/ hundur/ togar/ sletuna eftir/ ísinum /inn í /sólina«. Meðan onkur hevur fýlst á áhaldandi floymin av útgávum
ómegd høvdu longri næsar enn landsstýrismaðurin. Høvdingurin í Tjóðveldisflokkinum sum ein bukaður hundur, sum nú hevði lovað at skikka sær væl, og formaðurin í Sjálvstýrisflokkinum smílandi, sum tá teppið
djórinum hjá sær, ganga ør og leita, samstundis sum onkur annar ringir og sigur: “Tú, her gongur ein hundur, hann sær ikki út til at vita, hvat hann skal, hann gekk eisini her ímorgun.” “Hav hann hjá tær, [...] r fylla tangan. Til alla lukku møtti hon tveimum fittum monnum, ið undraðust á, hví her gekk ein hundur einsamallur og mól. Teir vistu, hvar teir skuldu ringja, nevniliga Djóraverndarfelagið, tlf. 504533
Lars Mohr Nielsen. Hann sigur, at fær ein kvíga ikki kálvað, fær ein tík ikki lagt, ella verður ein hundur yvirkoyrdur og brýtur beinið uttanfyri vanliga arbeiðstíð, er bara eitt medisin og tað er byrsukúlan
veghædd, og bæði hurðar og vindeygu er gyrd við tjúkkum jarnrimum, so alt líkist einum fongsli. Ein hundur goyr innanfyri, tá vit stíga út úr hýruvogninum, og tulkurin rópar inn um rimarnar og spyr, um nakar [...] eitthvørt heldur illsliga við hundin. Umsett til føroyskt hevði tað ljóðað nakað soleiðis: - Halt kjaft hundur! Tað varð í hvussu er úrslitið. Hundurin steintagdi restina av tíðini, vit vóru inni. Stjala av berari
um. Marin, dóttir Djurhuus próst, var gift við Gregers Pedersen Müller í Havn. Tey livdu saman sum hundur og ketta. Aftaná bardagarnar teirra millum plagdi hon at rýma niðan í Mettustovu og var har, til
hava hundin skal royna at ganga við einum hundi, og so verður farið niðuraftur at kanna, hvat fyri hundur er best egnaður til viðkomandi. Ein førarahundur kostar, sum sagt, 140.000 krónur, men hetta kemur
