hann legði árarnar inn. Dia giftist í 1953 við Fanny Eidesgaard av Eiði. Tey fingu 4 børn: Jørgin Olaf, sum býr í Skúvoy, Kristionnu, ið býr í Klaksvík, Jón, ið býr á Viðareiði og Eyðbjørn, ið býr í Danmark
sárt, at vit hava mist Jørgin Olaf. Aftan á lokið realprógv í Klaksvík fóru eg og Jørgin Olaf hvør sína leið, eg fór víðari í skúla, og Jørgin Olaf valdi sjólívið. Jørgin Olaf hevði góða sjónatúr og treivst [...] systkinabarnið, grannin, javnaldurin, skúlafelagin og vinmaðurin Jørgin Olaf púra óvæntað hevði lagt árarnar inn. Eg og Jørgin Olaf vuksu upp á Heygum í Klaksvík. Pápar okkara vóru brøður av Oyri, ið høvdu [...] og stundum sum skipari. Men Jørgin Olaf gjørdist sjúkur av sukursjúku í góðum árum og gavst við sjólívinum, og tá fór hann at brúka sína útbúgving á landi. Jørgin Olaf giftist til Skúvoyar, og har kom hann
minni at minnast aftur á. Upp gjøgnum tíðina knýttust vinabondini meira millum okkum trý ? meg, teg og Olaf. Tað seinasta árið sótu vit lið um lið í skúlanum og nær um hvønn dag fylgdust vit heim. Aftan á skúlan [...] vin, nú tá tú so brádliga varð tikin frá okkum. Saknurin er og verður stórur eftir eftir teg. Góðu Olaf, Guðny, Gurli, Marius, Sigga, Saloma og Jóhanna, tit hava mist ein góðan son, beiggja og drong. Minnini
til at siga, at Marita í okkara høpi hoyrdi til tað nýggja ættarliðið av arkitektum, sum kom aftaná Olaf Mortensen síðani Palla Gregoriussen og við Gunnari Hoydal sum eitt intermezzo. Marita gjørdist bert
uppá til FF fyri at biða onkran um at blaka okkum boltin niður aftur til okkum, sum oftast var tað Olaf Johansen sáli og aðrir, sum komu útá altanina, og blakaðu boltin niður til okkara. Um ongin var í
hansara trúgv. Eg fari at minnast Otto sum vin og arbeiðsfelaga við takksemi og stórari virðing. ----- Olaf Olsen
stuttligt, at havt okkum heima hjá tykkum. Hóast tað, hava vit altíð følt okkum vælkomnar. Abbabeiggi tín, Olaf, segði tað so væl, tá ið tú fyri seinastu ferð, kom heim til Søldarfjarðar, at tú nú endiliga var
var sína seinastu tíð. Mínir tankar leita til tykkara í hesi sváru stund ? til tín góða Naomi og til Olaf, sum stóran partin av lívi sínum hevur verið til skips saman við pápa sínum, og til tykkum Súsanna
sum vóru um hana til tað síðsta. Góði Olaf, tú visti eisini frá ungum árum av, hvar tú skuldi leita og finna frið og styrki, og hetta var við Jesu føtur. Góði Olaf, tú segði so væl frá uppi í svimjihylinum [...] yvir henni. Eisini segði Randi frá, hvussu hon teskaði upp til sín frelsara, fyri hvørt fet hon og Olaf stigu, tá tey gingu inn á ríkishospitalið og orðini vóru hesi: »Randi det skal gå dig godt«. Randi
Góði babba. Í dag fylgdi eg tær til gravar. Á veg til kirkjugarðin gekk líkfylgið framvið tínum húsum. Húsunum sum tú sjálvur bygdi sum karm um tína familju. Nú er tað tómt. Nú er tað stilt. Nú er tan