Hann sigur, at tað ikki bert til, at siga frá slíkum frammanundan, og sigur hann, at vit bert muga taka veðrið sum tað kemur. Hann vónar tó, at vit skjótt fáa eitt sindur av kava, so at vit sleppa undan

Hann sigur, at tað ikki bert til, at siga frá slíkum frammanundan, og sigur hann, at vit bert muga taka veðrið sum tað kemur. Hann vónar tó, at vit skjótt fáa eitt sindur av kava, so at vit sleppa undan

eina ær við tveimum smálombum. Sigursteinn, sum er bóndi í Lítlu Ásvík, gjørdi alt fyri eitt av at taka ærina og lombini inn, tí veðurmenninir siga frá høgætt og kava. Í Íslandi eins og í Føroyum lembir

Føroyum og lýsingarorðini annars vóru bæði víðfevnd og negativ, fari eg bert, fyribils í øllum førum, at taka eitt brot úr rokanum. Hann sigur: “Fiskivinnan bindur túsuntals fólk til eina framleiðslu, sum gevur

ella aðrastaðni á heilsu- og almannaøkinum, t.d. í eldrarøktini. Tí havi eg boðað frá, at eg vil taka stig til at fáa avtalur í lag við avvarandi fakbólkar, hvussu vit kunnu flyta mørkini uppeftir. Eg [...] viðgerðir, ið samstundis eru meira avbjóðandi fyri tykkum sum fakbólk, og so lata nýggju heilsurøktararnar taka sær av lættari røktaruppgávum, ið sjúkrarøktarfrøðingar vanliga hava tikið sær av. Hetta er ein broyting

friði, uttan at verða órógvaður av fólki sum vilja hyggja eftir tí, sum eg geri. - Tað er einki at taka seg aftur í at Koltur er eitt satt paradís fyri listamálarar, sigur Adolf. Fann hvørvistein At Adolf

eru so beinasamir at geva brúkarnum. Um ein framleiðari vil, kann hann, í morgin um tað skal vera, taka allar hesar upplýsingar av pakkanum, uttan at bróta nakra lóg. Í Kunngerðini um merking av matvørum [...] føroysku vørulýsingunum, tá hann fer til handils, er sostatt ilt at siga. Fyribils mugu vit tískil bara taka til takka við eini kunngerð um merking av matvørum, sum í besta føri tryggjar, at vit ikki verða

millumbilum síggja vit Edmund Joensen, løgtings- og fólkatingsmann, hartað landsstýrið fyri ikki at taka uttanríkispolitisku viðurskifti Føroya í nóg stórum álvara. Hesum eru fólk flest samd við honum í

røkt. Jacob Vestergaard sigur, at sum lógin er nú, ber til at gera undantøk, men hann ætlar nú at taka spurningin upp um at nágreina hesi viðurskifti. Tí kann talan verða um at linka bústaðarskylduna í

fíggjargeiranum og á øðrum økjum. Nú eri eg ikki ein av teimum, sum vænti at síggja peningastovnar taka tey stóru sosialu atlitini, tí talan er um vinnufyritøkur, ið skulu vinna pening til íleggjararnar