hugburður partur av vanahugsan, men nakrir vóru, sum hildu á og fleiri ymiskar verkætlanir sóu dagsins ljós undan hesari. Nú vit eru savnað her, eiga vit at ásanna, at veruleikin gjørdist øðrvísi og ikki minst

Grindadráp er ein kleppur um beinini, tá føroyingar skulu selja og marknaðarføra sínar vørur uttanlands. Tað ásannar Jan Mortensen, stjóri í Vinnuhúsinum, sum kennir væl til trupulleikarnar, sum vóru

stovna Nobelvirðislønina. Romantiska tilverufatanin var eisini uppgerð við latínskúlarnar, har alt ljós lá í Hellas og í Rom. Hjá Grundtvík eru fleiri "gullaldrar", m.a. ein hjá forfedrum okkara í víkingatíð

hann hevur fingið sætið á briksini í køkinum, heldur enn í kurv sínari. Og at myndatólið sendir bjart ljós út við jøvnum millumbili, tykist heldur ikki at nerva. Heldur tvørtur ímóti setur hann seg fleiri

Gott at tað eru einglaorð, ið minna okkum um hetta. Annars høvdu vit ivaleyst gloymt tað. Tí vit halda so nógv av tí lítla Jesusi. Tá ið klokkurnar kalla í kirkju á jólum, streyma fólk úr øllum ættum.

nógv uppá tað hugnaliga. Tað er ikki altíð líka hugnaligt her í lívinum. Og tað skal eisini kastast ljós inn yvir skuggasíðurnar. Tey mennniskju, sum liva á skuggasíðunum, skulu eisini hoyra henda boðskapin [...] uppaftur á himmalin. Eg haldi, at tað er eitt frálíkt val, so tað er ikki av ongum, at vit tendra nógv ljós á jólum, og vit hátíðarhalda jólini. -Hvat metir tú so at vera kjarnan ella boðskapin í Jóla- og [...] teir tjúkkastu fongsulsmúrarnar, tí vónin er týdningarmikil. Tað er týdningarmikið at siga, at tað er ljós, sjálvt um heimurin er myrkur. Dupulta kærleiksboðið -Nú hava vit túsundstals útleggingar og tulkingar

ikki skeivt, um eg sigi, at hon onkursvegna byrjaði sama ár sum tann fyrsta føroyska bókin sá dagsins ljós, nevniliga í 1822, tá ið danin H.C.Lyngbye gav út kvæðasavnið "Færøiske Quæder". Henda bókin verður

Syðradali, so tá vit hava eitt hús har, so kunna vit tað sama pynta eitt sindur til jóla og lata tað verða ljós í húsinum yvir høgtíðina. So sær tað eisini jólaligt út í bygdini. Umframt hesi bæði, so plagar familjan

vorðið. Eg gloppaði takvindeyganum fyri at síggja yvir á lítlu, fittu húsini hjá Dunga Oluffu. Har var ljós í hvørjum glugga, og Dunga Oluffa var farin út í Tún í sínum svørtu klæðum og sínum snjóhvíta fyriklæði [...] at siga, at í hesi løtu fór fylgissveinurin hjá russum at kolast upp í rúmdini. So var. Eitt bjart ljós fór um øll Djúpini og allan Leirvíksfjørð í tí Sputnikk andaðist. Tá ið hetta var liðugt, var alt

og tað er ikki óvanligt; at tær hava bæði vatn- og elektrisitetveiting, soleiðis at lív kann koma í ljós, brunnar og alt møguligt annað í jólakrubb-unum, sum kunnu vera rættiliga umfatandi og tøkniliga