mangan komin har á land og keypti seyð øll tey 20 árini, hann hevði verið skipari á sluppunum. Hann hevði nú á orðið um at fara upp til Fagranes næsta vikuskifti at keypa seyð, sum hann var vanur. Fagranes [...] staddur undir Langanesi hendan lagnudagin hjá Riddaranum. Hann sigur, at teir eisini vóru vanir at keypa seyð frá Skøríksbóndanum á Fagranesi. Poul Johannes greiddi eisini frá, at fyri teir, ið lógu undir Langanesi
mæti, har ættarkenslan sat trygg í sæti. Her vaknaði eyga og eygleiddi lív, millum høsn og hundar og seyð, geitin á bási og kúgvin í fjósi, slíkt kravdist til dagligt breyð. Her steltaði gentan á berum beinum [...] hevur runnið allan vegin. Og tað skjótt. Eina aðru ferð sendi abbi hana til Gøtu eftir heilivági til seyð. Tá hon kemur út á Tjørnunes, liggur ein flokkur av ungneytum har. Og tarvur er uppií. Henni dámar
tað er? Tað kann saktans vera ov lýtt um veturin og ov turt um summarið. Spyr bara tey, sum hava við seyð at gera. Alt hevur eina meining. Aftur til mítt arbeiði. Eg arbeiði við branding, og branding snýr
tað er har krúnan á verkinum er; har úrslitið av longu prosessini foredlast. Hann hevur passað sín seyð í áravís, hoyggjað, rikið og roytt ullina, og nú hongur krovið har. Tað er ein long tilgongd, sum
urskiftum, og hann harmast um stígin, nú er komin í útróðurin. Pápi hevur eisini fingist nógv við seyð og havt mangar góðar løtur úti á Oyri eins og í maskinbátinum á Boroyðarvík, og mangan hevur hann
so vit hava eisini nógv felags áhugamál. Eg eri eisini virkin í bátafelagnum Nadoddi og vit hava seyð, so eg havi nógv mikið at takast við, sigur Hans Pauli Henryson.
um fugl, gróðurseting, túrar til vøkur og forkunnug pláss, einar 30-40 tilsamans, um náttúruvernd, seyð, ræning, fleyg, tjalding, umhvørvi o.s.fr. Alt hetta er bara nakað av tí nógva, sum Jóhann Mortensen
Djórafilmar sást tú nógvar í sjónvarpinum og nógv av teimum djórunum hevði tú sæð á tínum mongu ferðum. Seyð og gæs dámdi tær væl at fáast við. Fuglabókin, brillurnar og kikarin høvdu sítt fasta pláss í kø
frítíðini var tað serliga seyður og seyðahald, sum hevði hansara stóra áhuga og hann hevur nógvan seyð sjálvur. Men Tollaksmessudag 1999 fekk alt hetta ein bráðan enda. Kona hansara, Elin, minnist, at
halda, at tá um føroyskt ræður, tosa tey betur føroyskt á bygd, tí har fáast tey við sovorðið sum seyð, fisk og grind. Moderniteturin, sum knýtir seg at býarlívinum, hevur við sær verri føroyskt mál, men
