vit at leggja á at bøta um umstøðurnar at venja eldri, sum fáa blóðtøpp og heilabløðing. Ronald Poulsen, valevni fyri Sjálvstýrisflokkin leggur áherðslu á, at pensjónin skal vera á nøktandi støði og hann

Zilvanius Zudis, Eyðfinn Fjalsbak, Rimvydas Bakus ? Sonni Johansen, Hannus Olsen, Igoris Kirillovas, Kim Poulsen ? John Johansen, Birgir Joensen01-0Henning Jarnskor (15)1-01-0(Jónreid Dalheim, 70) 411-01-0Leivur

gjørdist áhugaður í málinum, tí hann skuldi brúka til nakað annað. Frá sjálvstýrismanninum Ronald Poulsen hevur heldur einki verið at hoyra. Einastu flokkar, sum klárt hava meldað út at teir vilja loysa

dómara verið rikin út aftur bert ein minutt seinni, tá hann fullkomiliga høpisleyst jarðlegði Jan Poulsen. Jan varð borin av vøllinum, meðan navnin hjá honum slapp at spæla víðari. Men tað hevði eisini verið

Harafturat er Sonni Kjærbo ivasamur. Hann hevur skaða í fótinum og hevur ikki vant hesa vikuna. Jan Poulsen og Spasojé Biberdzic hava sitið leikbannið, teir fingu á Toftum, av, og byrja ivaleyst báðir inni

sjálvur. Sonni Kjærbo fekk ein skaða í knæið herfyri, og hann verður neyvan við aftur í ár. Jan Poulsen sat leikbannaður seinast, men er tøkur hesaferð. Sumba hevur ikki verið í 1. deild síðani 1991, men

borgarstjórin i Havn, Leivur Hansen, sær av. Allir luttakararnir fingu hvør sína skál, sum Guðrið Poulsen hevði tilevnað úr leiri. Guðrið hevði eisini tilevnað stóra leirsteypin, sum Leivur Hansen handaði

setti damp undir ketlarnar, og stutt fyri hálvleik høvdu teir lagt seg fram um við trimum. Rùni Poulsen, spældi væl á strikuni, stórur og sterkur sum hann er, og tað var m. a. honum fyri at takka, at Kyndil

soleiðis kundi Ludvig Olsen vera. Várið 1999 byrjaði við einum »vitaminríkum grindadrápi«, sum Tóroddur Poulsen einaferð tók til í eini yrking. Og meða fólk kannaðu dýra fongin, ið bleiv hivaður upp á kaiina,

Øregaard frá Tekniska Skúlanum í Havn, Rúni Heinesen frá Tekniska Skúlanum í Klaksvík og Dánjal Johan Poulsen frá Sjómansskúlanum. Haraftrat vóru tvey umboð fyri Landsskúlafyrisitingina við, Vilhjálmur Gregorisen