vikuskiftisferð til Danmarkar skjótt. Síðst vit høvdu fríð eitt heilt vikuskifti var í Januar mánað. - Nei, tað gongur slett ikki, letuigur Ásla avgjørd. -Vit hava alt ov nógv at gera. STUBBAR: Leivur um Áslu

tað mesta spælt sum einstaklingur. Spurdur, um hetta hevur verið eitt tilvitað val, svarar hann: - Nei, tað kann man ikki siga. Tað er bara blivið so við tíðini. Eg hevði væl tímað at spælt í einum rokkbólki

farloyvi úr starvinum í útvarpinum, havi eg gjørt onkrar uppgávur fyri privatar fyritøkur og kommunur. Nei, eg havi ongar ætlanir um at gerast spunasmiður. Hóast føroysku tíðindaheimurin er stressandi, er hann

hevur áhuga.Ikki ber til at siga at tað bert er popp/rokk tónleikur sum er áhugaverdur í hesum høpi.Nei handan maskinan etur alt sum rekur fyri bara tað ríkur av profitti.Síðan mugu vit innsíggja at tónleikur

láturin rungar. Stóra samtaluevnið er, hvar Lisa Ekdahl má vera, men hon er so ikki at finna backstage. Nei, tað frættist ikki um nakran føroying, sum er sloppin Lisu nær. Í okkara lítla slatursamfelagi frættist

hugflognum, og at vera bundin av at finna uppá nakað nýtt allatíðina, svarar Beinta eitt rungandi nei. ? Eg fái íblástur allastaðni frá. Úr sjónvarpinum, á gøtuni, úr bløðum, allastaðni. Tað er faktiskt

øllum krøvum og grundgevingum, sum føroyskir myndugleikar fyrr hava arbeitt fyri í flogvallarmálinum? Nei, hvørki orð ella eið hevur verið í Uttanlandsnevndini. Framferð løgmans gerst uppaftur meira óskiljandi

num, halda um sovornan atburð. Men hetta er ikki einasta hjálpin, hesin fantastur hevur biðið um, nei, hann plagar eisini at leita sær grønlendkska hjálp! Og tað er av hansara ávum, at tveir grønlendskir

prógva, at hann er førur fyri at standa á egnum beinum, uttan fasta løn og fíggjarligt trygdarnet. - Nei, trygdarnet havi eg einki, men eg trúgvi uppá ætlanina og at tað verður undirtøka fyri bókini, tá hon

og so mugu vit bara vóna, at nakrir av venjarunum í ymsu feløgunum eisini taka undir við hesum. - Nei, tað verður so sjálvandi upp til ymsu venjararnar, hvussu teir velja at spæla, men mín fatan er so