endaði veitslan við at farið var upp á gólv í Skálanum. Hesaferð kvóðu tey Flóvin Bænadiktsson. Umframt mat, sum Poul Andrias Ziska, høvuðskokkur á KOKS, hevur borðreitt fyri gestunum, hava KATA, Heiðrik á Heygum
Kollafirði« Mistakið var, henda orðing. Leif Erik Niclasen, gullsmiður, hevur somuleiðis givið monnunum mat, so teir ikki skulu líða neyð, so leingi teir eru í Føroyum. Men hetta hevur bert verið seinastu tíðina [...] summar var púra galið umborð. Tí tað er ikki rætt, at Leif Erik Niclasen bara hevur veitt monnunum mat seinastu tíðina. Tað hevur hann gjørt alla tíðina, meðan skipið hevur ligið í Føroyum, men teir manglaðu
borðhald og at skula lata mat úr húsinum til fleiri arbeiðspláss og onnur, stóð Hotel Hafnia fyri at gera mat til 350 fólk i høllini hjá Dansifrøði. Knappliga bar ikki til at gera mat í køkinum. Men óhappið
vit í Seyðisfirði. Vit kundu síggja fram til tvær vikur við at sova í telti og at eta ófyrireikaðan mat (Frantsbreyð). Um kvøldið varð fyrsta konsertin á túrinum hildin saman við tveimum íslendskum bólkum
vit í Seyðisfirði. Vit kundu síggja fram til tvær vikur við at sova í telti og at eta ófyrireikaðan mat (Frantsbreyð). Um kvøldið varð fyrsta konsertin á túrinum hildin saman við tveimum íslendskum bólkum
man ætlar sær at eta so nógv, sum man vil. –Um tú veitst, at tú skalt til eitt tiltak, har tey bjóða mat ella dessert, sum tær dámar væl, so er endamálið, at tú avgerð, hvussu nógv skal vera í lagi. Vit skulu
av øllum alvi at bjarga fólkum, sum á undurfullan hátt framvegis eru á lívi eftir fimm dagar uttan mat og drekka. Í dag hálaðu bjargingarfólk í Turkalandi tvær kvinnur á lívi undan einum rapaðum bygningi
friður, ella bara ein longd vápnahvíld til kríggj aftur brestur á, tað má framtíðin vísa. Føroyskt mat- og orkusjálvbjargni í framtíðini Føroyar eru sum land sera tengd at inn- og útflutningi, og tískil
hevur eisini altíð lagt teg eftir at læra okkum føroyska landalæru. Nógvir hava túrarnir verið, har matpakkin er etin undir fríum lofti. Tað eru nokk eisini fá, ið koyra so nógvar túrar runt í Føroyum
verið í Finlandi í skjótt eitt hálvt ár. Onkuntíð er okkurt, eg kundi hugsað mær, sum onkran serligan mat, men av tí at eg alla tíðina havi góð fólk rundan um meg, leingist mær ikki stórvegis aftur til Finlands
