sera nærløgd við øllum. Torført var tí tøma íbúðina, tí "minnini tala". Íbúðin og alt sum inni var, bar boð um tað menniskja, mamma var. Alt væl frá hondini lagt og greitt - um tað vóru klæði, hondarbeiði
umrøtt, um krevjast skuldi við lóg, at fólk skuldu sita íbundin í bili. Eitt sjónarmið var, at illa bar til at krevja hetta, tí løgreglan kundi ikki ansa eftir, at lógin varð hildin, men meirilutin helt
fekst ongin skipatrygging í Føroyum. Teirra einasta trygd var trúgvin á egið hegni, og vissan um at bar tað til hjá øðrum so mátti tað eisini bera til hjá teimum. Fiskiskapurin royndist væl, og næstu árini
at skilja, at tá bátur kom inn um Múlatanga, og skuldi rógva tær 60-70 metrarnar inn í Múlagjógv, bar ikki til, at eg skuldi renna heim, har var eingin telefon, og siga honum frá at nú komu bátarnir aftur
Tað er sera undirhaldandi. Beint eftir málið var Páll A. Klettskarð við at økja um leiðsluna, og so bar NSÍ álop, har Árni Frederiksberg og Andy Olsen vóru sentralir, hornaspark við sær. Tí spurdist einki
stóð eisini í gongini. Uttan fyri kamarshurðina stóð ein moppa. Men illa var vaskað, og haraftrat bar til at framkalla blóðleivdirnar, tí blóð hvørvur ikki so. Nógv blóð var eisini at finna í bilinum,
føroyskum. Einki av hesum hevði borið til, um fólk bara yptu øksl. Um fólk bara vóru líkasæl. Hetta bar til, tí hann fekk stuðul og íblástur frá fólki í gerandisdegnum - samstundis sum hann sjálvur kýtti
umfataði niðring av samkyndum. Hetta málið var fyri á landsstýrisfundi, og Atli P. Dam, løgmaður, bar tað uttan viðmerkingar víðari í tingið. Grein 266b var soljóðandi (broytingin við feitari skrift):
at stovnurin hevði greiða partsstøðu í málinum, var stovnurin ikki óheftur. Við greiðari partsstøðu bar ikki til at vera kritiskur móti sínum egna klienti. Hvat førleika viðvíkur er stutt at siga, at skattamálið
ListGraFo og grafiski kvøldskúlin skuldu vera í sama verkstaði. Frá kommununi vóru boðini, at tað bar ikki til at hava tveir grafiskar verkstaðir, og tí máttu teir sláast saman. ListGraFo metti ikki, at
