ljóðlandi til annað, men hetta riggaði ikki á Torginum fríggjadagin. Orkestrið hevði ongan kjans. Hjarta í tónleikinum Tá ið Lena og Niklas byrjaðu at gera klárt til teirra framførðslu beint aftaná, var
er einfalt. Vit skulu velja fólk at stýra okkara kommunum, sum taka sosialu viðurskiftini inn at hjarta. Fólk, sum veruliga vilja loysa barnaansingartørvin, fólk, sum veruliga vilja loysa tørvin á røktar-
Norðsjónum fiskaði øll hesi ár so glaður um hetta tú var, á ferðini fekk tú eitt bløðandi sár tó tolin í hjarta tað bar. 3) So ringt er at skilja tú er ikki meir her niðri á okkara fold, men situr har heima hjá
ljóða skal harpa mín: Nærri, mín Guð, til tín, nærri at tær! Um enn í sorgartíð eina eg sat, í barmi hjarta mítt syrgjandi græt, ber meg tá dreymur mín, nærri, mín Guð, til tín, nærri at tær: Lat sálareyga
fornlutir, ið koma úr Kirkjubø, eiga at verða varðveiddir í virðiligum hølum á staðnum. - Eg meini av hjarta, at lutirnir eiga at koma aftur á staðið, higani teir hava sín uppruna. Sjálvur kundi eg hugsað mær
verða roynsla okkara, hesa føstuna. Og í ferðalagnum við honum fáa vit tann friðin og ta gleðina í hjarta, at ósigurin vendist til sigurs, sorgin broytist til vón og deyðin til lív. Tað er hendan lærdómin
kanska ikki øll orðini á hesi fløguni, men tað er heldur ikki neyðugt, tí her verður skríggjað av hjarta og frá hjartanum. Tónleikurin talar fyri seg - harðari enn orð. Eftir at hava lurtað, veit ein, hví
Norðurlandahúsinum. Tað er eingin loyna, at Peter leggur frá sær og ferð úr Føroyum við bløðandi hjarta. Men tað er ikki bert hjartað, ið Peter hevur lagt eftir í Føroyum. Eftir hann standa varðar í t
árum síðani stóð ein nývaldur Sambandsmaður á røðarapalli í danska ríkisdegnum og lovaðaði dønum av hjarta, at »vi færinger føler os ganske som danske«. Í 1998 boðar ein annar Sambandsmaður, Føroya løgmaður
skapar altíð lív. Tað er andin, sum lívgar. Tað er andin, sum varðveitir Guðs orðið í einum reinum hjarta, so at vit verða styrkt í trúnni og verða hjálpt í veikleikum okkara. Tað er gleði og frøi, tá ið
