Dómarar & trygd Tað er sjálvsagt, at alt ikki gekk eftir vild, tá B71 um vikuskiftið tók ímóti Skála í fyrra dystinum um upp- og niðurflyting millum fyrstu og aðru deild. Tá so er, vilja fólk ofta geva

við, um Tobiasen var rætti maðurin at ansa eftir honum. Tað vísti seg tó, at tað ikki gekk eftir vild hjá Løvenkrands. Tað var annars stuttligt at síggja bóltsnillingin Sibosisu Zuma, tá hann móti endanum

250 á bíðirøðunum á sjálvari bryggjuni. Hetta krevur eina góða samskipan, um alt skal ganga eftir vild. Rampan til nýggju Norrønu kostar einar 30 milliónir, og tornið til ferðafólki kostar 17 milliónir

betra spælið. Í øllum førum royndu teir at spæla sítt spæl, meðan lítið og einki tóktist ganga eftir vild hjá gøtumonnunum. Tí var tað alt annað enn óuppiborið, tá Skála stutt eftir steðgin legði seg á odda

og væl fyri seg, tá teir royndu at seta ferð á niðaneftir. Og hóast úrslitini ikki hava verið eftir vild hvørja ferð, so er GÍ á ongna hátt siglt afturúr í kappingini. Fýra stig eru upp til oddaliðið, men

hvis det skulle blive slået fast, at sandheden virkelig befinder sig et andet sted end hos ham, så vilde jeg dog vælge Kristus fremfor sandheden. Óivað hevur Jóanes Nielsen lisið stuttsøguna ET LATTERLIGT

kvinnurnar í ríkinum, meðan Maibrit og hinar so skuldu stríðast um silvur. Men tað gekk ikki eftir vild hjá Line. Í trekk kiksaði hon allar tríggjar royndirnar, og so var Maibrit til reiðar at taka av.

stjórnini. Hetta slysálop á rætt­skriv­ing okkara hevur leingi verið á­vegis, men ikki gekk alt eftir vild. Í 1976 kom onnur útgáva av bók­ini um lærarafólk í Før­oy­um, og har stóð um ein frá­líkan lærara

tekstaslag. "Færøerne i sig selff ere intet andet / end som nogle høye Klipper / som opstige aff det vilde haff / næsten ofverbetagte med nogen tynd Jord. . ." Lucas Debes, 1673. Søgan hjá tí tekstaslag, kallað [...] llegiet som har givet Amtet Myndighed over mig og sat mig i Uafhængighedsforhold, og da det ikke vilde kunne hjælpe at De klagede til Kongen da han havde givet Collegiet Ordre til at handle frit". Bæði

vári í 1940, slakar tríggjar vikur eftir, at Danmark varð hersett. Viggo F. Møller var ritstjóri á Vild Hvede, eitt tíðarrit, har nógv skøld og nógvir høvundar royndu seg á fyrsta sinni. Viggo F. Møller [...] eisini forsyrgdi hana, til hann fann eina aðra longu ein mánað seinni. Hetta var stórtíðin hjá felagnum Vild Hvede, ikki minst hjá kvinnunum. Tað eru eisini tær, sum standa eftir sum stóru "traditiónalistarnir"