greiðir hon frá. Harafturat hevur hon verið í Vatnsdali og rikið seyð, sum hon helt verða ógvuliga spennandi. Við í Jósef Umframt at hava rikið seyð, so hevur Steffi eisini roynt mangt annað. Hon sigur sjálv
eisini verið sera virkin, bæði á møtum og í sunnudagsskúlanum. Niels Juul dámar sera væl at fáast við seyð, og dagliga hevur hann verið at sæð á trøðni millum Grøv og Oyrar, har hann eisini veltir epli og
okkara perlum. Bygdin er vøkur og oyggin, sum er væl vallað, hevur borið nógvan fugl og ber nógvan seyð. Men hetta er ikki nóg mikið til, at fólk støðast í oynni, nú krøvini til tilveruna ? útbúgving og
røktar hann øll líka væl. Sigvald hevði óvanliga gott skil á seyði og bar sjálvur sera stóran alsk til seyð og seyðahald. Hann var m.a. seyðamaður uttan Knúka, og hevði fram til henda dag verið seyðamaður har [...] Annars hjálpti hann nógv til í Heiðunum, og var altíð til taks, tá ið á stóð - ikki minst til at kenna seyð. Eitt nú í lembing ringdi telefonin í heilum. Gerandis sum heilagt legði hann alt frá sær fyri at
minningarorðum minnast virkisfelagan og heilsa honum fyri seinastu ferð. Dánjal hevði sera gott hegni til seyð og alt tað, sum er knýtt at seyðahaldi. Felagsáhugin fyri seyðahaldi knýtti okkum saman. Men tað var
tá ið hann nú um vikuskiftið sá, at ærin hevði lembt eitt lamb afturat. Hann hevur fingist nógv við seyð, men hann sigur, at hann heur ongantíð verið úti fyri, ella hoyrt um ær, sum hevur lembt tvey lomb
? Jú, mær dámar væl at fáast við seyð. Eg gangi á fjalli, bæði her í haganum og í Elduvík, og um heystið fletti eg. Petur Skeel sigur, at Karl Høgni kennir væl seyð, og hann er at kalla hvønn dag í s [...] men sýni heldur seyðin sjálvur. Tað, sum er avgerandi fyri meg, er, um vit hava føroyskan seyð ella útlendskan seyð í haganum. Petur Skeel Skarðsá hevur áður verið frammi við síni hugsan um viðurskiftini
gamlar dagar, tá ið vit vóru í Sandvík, og um hvat abbin lærdi okkum. Teg lærdi hann at reka og fletta seyð, meg lærdi hann at binda, tá flenti tú. Leon Gunnar var fittur og hjálpsamur drongur. Hann hjálpti
gjørt. -Heilt frá tí fyrsta, eg minnist, kendi eg eitt tómrúm í mær. Tímdi ikki sum barn at takast við seyð og annað meira handaligt. Men tónleikurin gjørdist tann stóri áhugin. Og tú kanst ætla, at eg fekk
bygdini. Hann hevur altíð verið ein hjálpandi hond hjá pápanum, bæði tá tað kom til post, haga og seyð. Hann tók so yvir eftir pápa sínum, júst sum Kjartan gjørdi fyri mongum árum síðani, eftir pápa sínum
