men tað eru bara einar Sandvíkar. Tær eru eitt ótrúliga vakurt og deiligt pláss. Fyri fólk, fugl, seyð og komandi ættarlið. Sigast skal at tær eru einasta lætt atkomuliga fjøruslætta pláss her á leið. [...] verður hegnað frá sum ein blindtarmur í skjótiøkinum. Soleiðis verður fjøran totalfriðað fyri fólk, seyð og fugl. Hetta er álvarsligt brot á galdandi lógir, lunnindir og siðvenju, tí fjøran altíð hevur verið

hevur kommunan sett eina millión av á fíggjarætlanini fyri næsta ár til at vetrarfriða Tvøroyri fyri seyð. Kristin Michelsen, borgarstjóri, sigur, at samráðingar eru við hagarnar um endurgjald fyri mist vetrarbit

aftrat øðrum brúksrossum. Og hvør veit, kanska kundi gamli siðurin við "tøkuhestum" (ross, ið tóku seyð) verði tikin upp aftur, møguliga sum ítróttargrein. Í 1880 árunum var rossastovnurin umleið 800 ross;

sera væl, siga starvsfelagarnir. Annfinn er innløgumaður. Honum dámar sera væl at fáast við jørð og seyð, gæs og dunnur - og so hevur hann eisini ross og er týðum við í ríðikappingum. Hann og konan, Sólbjørg

ndið ikki var so væl útbygt, sum tað er í dag. Seinnu árini hava tey búð á Strondum, har tey hava seyð og jørð. Dagurin verður hildin saman við familjuni.

iði. ? Fuglar vóru fyrstu livandi verur, sum vitjað u okkara klettar, langt áð renn menniskjan og seyð urin komu. Løgmaður segði, at standyndin ímyndar við øð rum orð um tað , sum altíð hevur verið , og

Alfred hevur eisini verið seyðamaður í heili 60 ár, og hann hevur verið sera gløggur við at kenna væl seyð. Ikki einans tann seyðin sum gekk í haganum har hann røktaði, men eisini grannaseyðin, og tann seyðin

um teirra vakra land. Fólk kenna sítt land og tey vita hvat tey hava, men eg kenni nógv aftur her, seyð, fjøll og annað, tí eg vitji nógv í Skotlandi, men eisini nógv av hesum er felags við onnur øki við

túrur hjá Johannu í Dímun í nógv ár. Tó so - í 50 og 60 árunum bleiv Johanna mangan brúkt til at føra seyð úr Dímun, siga tey av Kunningarstovuni í Vági. Gott at hava við Heit og góð klæði, góðar skógvar ella

hevði eg vant meg við alt hetta drápið, sigur Mathias, meðan familjan flennir í kíki. ? Vit eta eisini seyð og kjøt í Brasilia, men vit drepa einki sjálvi, so tað mátti eg venja meg við, og tað var nokk so