Hinvegin er tað eitt, sum eyðkennir hesar mongu vitjanir, sum ikki er so gott, og tað er, at føroyski almenningurin ikki verður nóg væl kunnaður um hesar vitjanir og endamálið við teimum. Tað kemur sj

. Funnist verður at tingformanninum fyri at leggja slíkt uppskot fram. Tað átti at verið betri viðgjørt og ikki skundað ígjøgnum beint uppundir eitt val. Tingformaðurin vísir tí aftur og sigur, at tað

Og tað er eitt bragd í sjálvum sær. Eitt bragd, sum ikki gerst minni, tá hugsað verður um, hvussu ungt felag EB/Streymur í veruleikanum. Ásannandi at hvørki EB ella Streymur hvør í sínum lagi høvdu st

Tað, ið ørkymlar, er, at løgmaður skal hava fingið Laksáfoss at ganga við til at skerja í rakstrinum á fíggjarlógini heldur enn røra við íløgurnar, nakað, ið mong síggja sum reinan fólkaflokspolitikk.

Hetta orðaskiftið snýr seg nevniliga um, hvussu vit í Føroyum skulu raðfesta okkara íløgur komandi árini men eisini hvussu vit raðfesta rakstrarjáttanir á fíggjarlógini. Væl vitandi at landsstýrið hev

Útmeldingarnar frá samgonuglimum eru rættiliga ørkymlandi. Magni Laksáfoss sigur seg einki skeivt hava gjørt. Hann heldur seg bert til avtalurnar í Tinganesi. Hann fær so eftir øllum at døma stuðul fr

. Tað seinna sigur hann fer at síggjast aftur í fíggjarlógaruppskotinum, sum um ein stóran mánað fer at verða lagt fyri tingið sum grundarlag fyri fíggjarlógarviðgerðini, sum tingið fer at hava síðsta

Politiski veruleikin viðvíkjandi búskapinum er tann, at andstøðan altíð vísir á, at tað eru onnur viðurskifti og umstøður enn tiltøkini hjá samgonguni, sum eru orsøk til búskaparligu gongdina: fiskarí

Økið framvið Tangafjørð kennir sviðan, og tjóðin situr við spurninginum, um vit yvirhøvur eru før fyri at takla óhapp og havarí av hesum slagnum. Almenningurin er ivandi, og fyribils tóktist sjóforhoy

1972 – 1979 vísti hann síni kynstur sum debatørur. Tá tað kom fyri, at fax´ið ikki riggaði, og ein oddagrein var strandað í Klaksvík tók hann hornið, og las hana upp yvir telefonina. Og skuldi ein grein fáast