til Føroya í 1899, keypti ognina hjá Jens av Reyni og fór at handla har. Handilin Vilma helt til í hesum handilshøli í mong ár. Eitt skifti var Jógvan lærari á Tekniska Skúla og undirvísti m.a. bretskum
Hendan dagin kundi tað ikki lesast á stjørnuhimmalinum, hvør framtíðin og lagnan skuldi gerast hjá hesum nýfødda dreingjabarninum, sum sleit sínar barna- og tannáringarskógvar á Tinghúsvegi 55 (nú 59)
skaldsøgu. Tað er ein av okkara fermstu rithøvundum, Jóanes Nielsen, ger nú aftur vart við seg. Hesaferð hevur hann skrivað eina drúgva skaldsøgu um lív og lagnur í Føroyum. Arbeiðstittulin
hann siga okkum okkurt áhugavert, hann sjálvur hevur verið úti fyri, er sjálvsagt einki í vegin fyri hesum. Hann er nú heldur gamal, langt uppi í hálvfjerðsunum, men andsfrískur er hann sum fyrsta dagin
útreiðsla kr. 11.189 krónur. Hallands len varð nakað bíligari og kostaði samlaða sjúkrahúsverkið í hesum leni 9.152 krónur fyri hvønn borgara. Finland er so aftur bíligari. Og tað sum kanska kann gera [...] hjá sjúkrahúsinum at fáa rammujáttanina økta hvørt ár og í tí sambandi bera fram orsøkir sum tæna hesum endamáli. Rammujáttanin ber ikki í sær nakran áhuga til at økja um effektivitet og kvalitet ella
hvørjir persónarnir eru. Men afturat tí hava vit fingið áhugaverdar upplýsingar frá avvarðandi at hesum myndum, og eru tær frá Tóru Bærentsen, Janus Mohr, og systkinabørnunum Zakarias Wang og Marionnu
slongst sum best bar til og bleiv ikki “tikin álvárliga” av teimum flestu, sum einans smíltust at hesum unga liðaljóta fantastinum. Nú kom hann har norð á háskúlan millum fólk, sum høvdu ans fyri literaturi
leiklut, at ikki fleiri enn 38 mál vóru skotin. Standa sína roynd Kyndil legði sera illa frá landi í hesum kappingarárinum, tá KÍF hølvaði havnarmenninar av í høllini á Hálsi í fyrsta umfarinum. Kyndil
eisini. Hann var ringur av sukursjúku og skuldi sproyta seg tvær ferðir um dagin. Umstøðurnar fyri hesum vóru ikki góðar umborð á eini slupp. Men hann vildi sigla kortini. Veiðan við Báruni tá var g
annan. Tað var stuttligt hjá einum smádreingi at lurta. Tað vóru nakrir fáir, sum høvdu radio, og hesir kundu bera tey tíðindi, teir hoyrdu, fram á heilt ymiskan hátt. Mistu húsini Fyrstu árini búðu vit
