koma eftir, at brennivín og rúsevni fær tey at føla seg betri eina løtu og so er leiðin út í eitt misbrúk sett út í kortið. - Rúsevni eru fyri fólk, sum ikki klára veruleikan. Hinvegin er lítil ivi um, at

rúsdrekka stýrir tær, er eingin náði. Tá fert tú út á gravarbakkan. Men erligari tú ert um títt misbrúk, betri hjálp fært tú. Og eru fólk trygg við teg, tora tey betur at verða erlig. Langt á mál Í arbeiðinum

tey eru fullkomiliga mótstríðandi. Hann harmast eisini um, at skipanin við fiskiloyvum er blivin misbrúkt, so at reiðarar, ið hava fingið loyvi frá landinum fyri einki, hava selt tey aftur fyri óteljandi

eru serliga viðbrekin. Í Føroyum hava vit eina flagglóg, sum skal tryggja, at Merkið ikki verður misbrúkt. Men sum føroyingar hava vit í veruleikanum eitt ósjónligt flagg á herðum okkara, hvar enn vit koma

varðhald, skuldsettur fyri at hava havt sína egnu óttir innistongda í samfull 24 ár, fyri at hava misbrúkt hana kynsliga og fyri at hava fingið sjey børn við henni. -Hann var púra róligur, og tað var einki

Men sjálvur haldi eg, at tað fer nógv andaligt misbrúk fram í Føroyum í dag. -Tosað verður so nógv um misbrúk í samfelagnum- kann man eisini tosa um misbrúk av Guds orði? -Avgjørt. -Hvussu kemur tað til

og hann hevur dagliga samrøður við ung og foreldur teirra um trupulleikar av kriminaliteti og um misbrúk av rúedrekka, rúsevnum, sniffing og øðrum ólevnaði. Hann sigur, at tað er sjón fyri søgn, at tað

foreldrunum frá av ótta fyri, at tey ikki fóru at trúgva henni: At hon sum smágenta var kynsliga misbrúkt eina ferð av einum manni og fleiri ferðir av eini konu. Sjálv heldur Beinta, at júst hetta var orsøkin [...] tí tær skilja so væl hvør aðra. Beinta dugir ikki at siga, hvussu leingi tað vardi, at hon varð misbrúkt. Hon minnist tað bara sum leingi. Hon metir, at hon hevur verið sjey átta ára gomul. Hon hevur tosað [...] Beintu tørvar onkran at lurta eftir sær. - Tað gjørdi serliga mammu so ilt at hoyra, at eg varð misbrúkt, tí hon kendi skyld av, at hon einki varnaðist. Men hon eigur ikki at kenna skyld, tí hon kundi

Nú skúlu krøv setast til tey, sum bjóða seg fram at viðgera fólk fyri rúsdrekka- og rúsevna misbrúk. Tað er endamálið við einum uppskoti, Sirið Stenberg, landsstýriskvinna í heilsumálum, fer at leggja

nøktaði. Tað fer aldrin at loysa seg at píska fólk, ið stríðast við sálarliga sjúku, menningartarn, misbrúk og annars eru kropsliga sjúk, til at taka seg saman. Tvær serligar orsøkir til skjóta hjálp Tað eru