fleiri ár við Ólavi Halga, hann sum skipari og faðir sum stýrimaður. Nú liggja teir og hvíla millum mangar skipsfelagar um Heygar og bíða til rópt verður úr skýgloprum: Hála! Friður veri við minninum um Jákup

útróðrarmenn. Vit høvdu mangar baldrutar túrar, og nógv var at taka støðu til, men tað er okkum í holdið borið, at vit minnast best tær góðu løturnar, og tær hevði eg mangar saman við Dia. Ein av teimum [...] lagsbrøður vóru eg og Dia eisini grannar og vinmenn og høvdu somu áhugamál. Nú í aldurdóminum høvdu vit mangar góðar útróðrartúrar av Borðoyarvík. Dia hevði gott skil á veðri og streymi og var góður at ráðføra

havt ávirkan á samfelag okkara í meira enn 100 ár. Føroysk kirkju- og missiónssøga hesi ár, er á so mangar hættir, tengd at Kirkjuligu Heimamissiónini í Føroyum. Blái Krossur, Barnaheimið í Vestmanna og í

nýggjan arbeiðsdag. Altíð tann sami; fryntligur, positivur og hjálpsamur. Okur á deildini hava havt mangar hugnaligar løtur saman við Jan. Hann gav sær altíð tíð til eitt prát við okum. Hann segði ofta ”hvat

hond í. Tú og Leif vóru ofta og vitjaðu í Mammulág, í kjallaranum hjá Karinu og Suna, har høvdu tit mangar góðar løtur saman, spældu spøl og ótu ein góðan bita, tað dámdi tykkum øllum sera væl. Uppiá hjá

svárt hjá tykkum Kirstin og Halli, sum hava mist tykkara kæra mann og pápa. Men eg veit, at tit hava mangar og góðar løtur at minnast á, sum fara at styrkja tykkum í tykkara stóru sorg og sakni. Má Harrin

hví fáa vit ongantíð svar uppá. Hans Oluf var heilt frá barnsbeini av hugtikin av sjónum. Minnist mangar summarferiur norðuri á Norðtoftum, tá ið vit sum børn spældu í fjøruni ella í ánni. Hans Oluf var [...] nakað, sum lá Hans Olufi upp á hjartað. So tey seinastu tíggju árini átti og førdi hann Kvikk, og mangar vóru tær greipurnar, sum hann kom við til Julionnu fastur, tá ið Kvikkur var heima. Seinast eg tosaði

arbeiði og arbeiðspláss, heilt til handan vanlukkuliga morgun, góða Guðrun. Í Danmark vóru eisini mangar góðar løtur, tað var fittligt at hava ein góðan at vitja, og har mundu tey flestu av tínum vinum

til hvílu Harrans. Nú er arbeiðsdagurin komin at enda hjá hesum vinnulívsmanni og reiðara. Vit eru mangar familjur runt í landi okkara, sum hava notið gott av hesum slóðara og kappa innan okkara fiskivinnu

Vitandi at hann ikki verður at síggja meira. Og ongantíð fer at koma framvið á vegnum niðanfyri. Mangar, mangar túrar hevur tú gingið framvið, saman við teimum báðum døtrinum hjá tær, Gunvør og Evu. Heim á