kanningini. Vil finna lekan Rúni Joensen sigur, at limirnir í arbeiðsbólkinum allatíðina hava hildið fast um, at einki skuldi koma fram fyri enn lidna kanningini kom, men tað eydnaðist ikki. ? Nú ætli eg

spurdi, um teir ikki vildu seta enda á og royna at sleipa teir av aftur. Men illa gekk. Skipið stóð fast, og fjarandi sjógvur var. Tað gekk heldur ikki long tíð, so fór skipið rættiliga nógv á liðina. Levi [...] at tað fóru teir ikki at koma. Viðoyggin ankraði so upp við síðuna av portugisaranum. Teir settu so fast á hann aftur og bíðaðu, til tað fór aftur at fløða, tí teir ætlaðu at royna aftur. Meðan teir bíðaðu

ein línubát. Og tað er loyvt at selja dagar frá einum línubáti til ein trolara. Men Hendrik Old helt fast við sítt. Hann nevndi, at tað kundi ongin siga, hvat tað eru fyri dagar, ein línubátur selur einum

at blokkstuðulin skal annaðhvørt minka í ávíst áramál ella í góðum tíðum. Samstundis slær kanningin fast, at alternativið til ætlanina um fullveldi - uppskotið hjá Javnaðarflokkinum um eina sjálvstýrslóg

føðingardagurin verður hildin. Vágs-Rakul eitt konubrot Veturin 1849 var fyrsti vetur at nakar buði fast á Hellunum. Tá høvdu tey ungu hjúnini Janus á Kinn og Vágs-Rakul borið sínar fáu ognarlutir yvir um

okkum í at røkka endamálinum um veruliga broytt ríkisrættarlig viðurskifti. Bjarni Djurholm heldur fast við, at vit kunnu ikki vænta, at danir fara at veita okkum ríkisstuðul í 15-20 ár, eftir at vit fingið

virðing fyri føroyska liðnum, men eg vil vinna, hvørja ferð eg spæli. Og er tað enn eina ferð sligið fast, hvat týski venjarin hjá Grazer AK ætlar sær í kvøld.

fold, og han neigur allan mátt á himni og á jørð. Viðgangast má at ikki er altíð so lætt at halda fast við hesa uppfatan og hesa trúgv; serstakliga tá ið vit ikki skilja tað sum hendir okkum og ikki kunna

Magnus Gunnarsson Í 1819 framleiða teir sagir úr góðum tilfari, og fyri at sláa fast, at her var talan um styrki, brúktu teir eina leyvu sum búmerki. Peugeot fyritøkan mentist alla tíðina, bæði við fr

r. Ongastaðni sum á arbeiðsmarknaðinum elvir hetta til sosialt barbarí. 2. Í øðrum lagi halda vit fast við, at eisini slíkur arbeiðsskapandi politikkur er neyðugur, har felagsskapurin, sum t.d. arbeiðarafeløg [...] landspartaligum grundum. 3. Í triða lagi er tað samhaldsfesti í arbeiðsloysispolitikkinum, har vit halda fast við ta samhaldsføstu inn- og útgjaldsskipanina, mótvegis teim røddum, sum aftur nú eru frammi um at