sum tað gekk." Nú gekk tað ikki meir. Teir síðstu dagarnir av lívi tínum vóru veðurgóðir við nógvari sól, og tú, sum altíð var so glaður, tá sólin, við sínum lívgevandi strálum, sá inn gjøgnum vindeygað,
nærmastu í hesu sváru tíð. Eingin ivi er um, at hon altíð fer at standa sum ein varði og ein skínandi sól í hjørtunum á okkum í Pedagogfelagnum. Við stórari virðing minnast vit Katrina Petersen, okkara
Eg var ofta tungur í sinni, men tá ið so hurðin fór upp og inn komst tú Kirstin. Tað var sum ein sól kom á himmalin og títt blíða egnabrá vermdi langt inn í sálina. Tú vart ikki bara vøkur í útsjónd men
Í øllum meldrinum renna tankar okkara aftur til summarið, til teir ljósu og langu dagarnir við sól og góðum veðri. Men tað fær okkum eisini at hugsa um myrku skýggjini og tunga missin vit upplivdu, tá
hevði ferðast víða, og tað besta hon visti var at sleppa burtur at ferðast, síggja onnur lond og fáa sól. Í mong ár var hon umboð fyri Føroyar í felagsskapinum Samnordisk Pensionärskultur og ferðaðist til
aftur. Ærað verður minni um teg góði, og hvíl í friði. Arnhild gumman. Sov blítt og søtt, og droym um sól, sum lýsir yvir garð Gud Faðir, hann í himli er, skal ansað eftir tær.
børnum sínum. Mitt á einum vegamóti, har lív er í gøtuni - “har butikkirnar um kvøldarnar tær skína sum sól”, har rossavognar rulla omaneftir og niðaneftir, og har tann fyrsti føroyski súkklarin vísir síni kynstur
fanga krabbar og gera okkum vát. Góða Siri-mamma, sum vit plagdu at kalla teg, tú var so pen sum ein sól, og tú føldi, sum um vit vóru tíni børn. Vit vilja minnast teg, hvussu góð tú vart við okkum, og allan
gevi øllum tínum kæru styrki, kraft og mót at koma víðari. Takk fyri blómurnar á vegnum Takk fyri sól og hita, tú gav Takk fyri ró tú gav í hjartað Takk fyri gávur ríku Takk fyri smílið, ið lívgaði meg
niðri á Sand. Bróta niðan ímóti fjálga heiminum í Gjógvarátúni, sum hevur mist ein av sínum kæru - Sólrun Laksáfoss gjørdist bert 55 ára gomul, nú hon fór heim. Lívslagnan hjá Sólrun hevur ikki bert
