yvir, at heldur ikki nýggja kringvarpslógin frá 16. mai 2006 skapti fullar fortreytir fyri frælsari kapping á loftmiðlaøkinum. Teir løgdu tí nakrar treytir inn i lógartekst og viðmerkingar, sum skuldu tryggja

róligt tí triðju – so róligt sum tað einaferð ber til, tá talan er venjing fram í móti eini ironman-kapping. Henda kappingin var sunnudagin og byrjaðu tey klokkan seks á morgni. Smáar 11 tímar seinni kom Karina

ein marknaðarlykil er sum kann vísa veruliga marknaðarprísin. Tí er vandi fyri, at lítil og eingin kapping verður um makrelin, nú Fólkaflokkurin helst áðrenn morgindagurin kemur, sum ikki einaferð setur Løgmann

friendly games” hevur verið slagorðið hjá Oyggjaleikunum, tí hugsanin var líka nógv vinalag sum kapping, tá ið alt byrjaði. Men sum frá er liðið, hava leikirnir ment seg ómetaliga nógv bæði í vavi og dygd

vinnuvirkir og samfelagið yvirhøvur, sigur Føroya Arbeiðsgevarafelag. Vinnuvirkir merkja, at tey eru í kapping við tað almenna um tænastur og tað heldur Føroya Arbeiðsgevarafelag ikki vera nøktandi. Felagið vísir

Hann er vitandi um, at nógv áttamannafør verða við í ár, og harvið verður óivað talan um eina harða kapping. - Men eitt er vist, sigur Julius. - Árnfirðingur fer at gera alt, fyri at fáa fyrsta steypið í hús

enn grannafelagið er ført fyri at seta treytirnar. Allir B36 spælararnir eru tøkir, og tað er stór kapping um at vera millum teir fyrstu ellivu í ársins síðsta dysti. Plástrið Á næstsíðsta leikdegi gjørdist

ð – verða einskilt. Almennar tænastur skulu bjóðast út til privatar fyritøkur, bæði fyri at fáa kapping um tær og fyri at staðfesta, hvat tær í veruleikanum kosta, og privatar tænastur skulu traðka til

u, ella at fólk læntu pening aðrastaðni, men ak, hetta ber til hjá føroysku bankunum, tí eingin kapping er á fíggjarmarknaðinum. Kjarnin í kapitalismuni manglar í Føroyum. Bankastjórin í EIK lá ikki s

annar. Pál venur til fleiri spennandi kapp­ingar í summar, men venj­ing­in hevur serstakliga eina kapp­ing fyri eygað, og tað er HM í svimj­ing í Sjang­kai í heyst. – Eg fari at gera mítt besta, og venj­­ing­in