eitt Setur, tí at vit megna ikki at gera eitt gott universitet allíkavæl. Tað er drepandi fyri eina tjóð, at landsins leiðarar ikki ynskja framburð og hava ongar visjónir. Tað kann væl vera, at vit bert
eitt Setur, tí at vit megna ikki at gera eitt gott universitet allíkavæl. Tað er drepandi fyri eina tjóð, at landsins leiðarar ikki ynskja framburð og hava ongar visjónir. Tað kann væl vera, at vit bert
teir báðir fyrru, men hoyrir heima í gudstænastuni á ólavsøkuna. - Sálmurin Fedranna Kirkja í Føroya tjóð verður oftani brúktur sum kórsatsur til gudstænastuna á ólavsøkuna. Tað er ein sálmur, ið mær dámar
fara so langt á sjálvstýrisleið, sum vit kunnu semjast um. Sum er, eru vit einki. Ikki stjálvstøðug tjóð, ikki danskt amt. Handilsviðurskifti okkara við umheimin eru fløkt og vera helst fløktari. Vit kunnu [...] melda vit okkum út úr verðini, taka vit fullveldi. Veruleikin er beint øvugtur. Tá kunnu vit sum fræls tjóð taka á okkum ta ábyrgd, sum okkara er. Vit, sum eru so sera væl fyri sammett við meginpartin av heimsins
við slíkari bygging, av landinum. ?Og júst servitan er eitt tað mest týdningarmikla tilfeingið ein tjóð hevur. ? Tí hugsa vit okkum eina støðu, har tað er ov lítið av arbeiði, er tað júst servitanin sum
verið merktur av slíkari undirbrotligheit enn nú. - Støða okkara í alheims samfelagnum sum ófræls tjóð, er ein beinleiðis forðing fyri samfelagsmenningini. Virkisfýsni millum landsins borgarar, viljin
tjóðskaparrørsla, verkamannarørsla og vinnulig rørsla hevur tryggjað, at vit kunnu gerast javnsett tjóð í heiminum, hava javnrættindi sum menniskju í samfelagnum. Og at vit kunnu hava javnbjóðis rættindi
Men Karsten Hansen man vera vorðin í ørviti. Í valstríðnum helt hann, at hann enn var tjóðveldismaður. Hann sat undir liðini á Jenisi á Rana í Kringvarpinum og tosaði um, at allur blokkurin
Til ein lógliga innkallaðan tingfund um at staðfesta loysingina og fara undir at byggja sjálvstøðuga tjóð í javnjóðis samstarvi við Danmark. Ongin annar tingmaður (tað vóru bert menn tá) tordi at møta upp [...] ikki tann dag í dag). Tann 23 ára gamli Jákup kravdi fólkaatkvøðu um rættindi og støðu føroyinga sum tjóð. Harvið mistu sambandsflokkarnir í Føroyum sín tepra meiriluta á tingi fyri at avsiga sjálvsavgerðarrættin [...] útbygt infrakervi, mentan, útbúgving og altjóða samstarv, sum kundu vinnast við at gerast sjálvstøðug tjóð. Og teirra arbeiði var heilt avgerandi fyri, at ein meiriluti av Føroya fólki valdi loysing. Og harvið
Tað er ein samansjóðing av føroyingunum. Vit standa saman og minna hvønn annan á, at vit eru ein tjóð, og at vit kunnu vera stolt av at vera føroyingar, um ikki politiskt, so í hjartanum.
