greiddi tær frá, á fundi í Vinnuhúsið, minnist meg rætt, stóð fyri á Hotel Føroyum, at »Den danske model kan ikke kopieres«, nevniliga tí hon er grundað á avtalu millum partarnar. Sama hevur umboð fyri LO
sjúkrahúshøpi ein serdeilis blandaðan og fjølbroyttan landhandil, har tú sum psykologur mátti standa modell til alt millum himmal og jørð, sum ikki altíð stóð í lærubókunum, og sum tú tískil sjálvur mátti
skilt, at føroyingar eru ymiskir á máli um tað. Eru ikki ynski um tað, so ber til at finna onnur modell. Danski forsætisráðharrin vil annars hava føroyingar meira við í viðgerðina av uttanríkismálum, sum
Føroyaøkinum, nú teir eru lidnir við kanningarnar, ið geva eitt nógv betri bílæt av undirgrundini enn tey modell teir hava brúkt higartil. -Vit hava greitt oljumyndugleikunum frá úrslitinum av okkara kanningum
har ein ikki bert hevur fokus á eitt yvirskipað macro modell, men heldur tekur hædd fyri ítøkiligum útrokningum fyri ta einstaku íløguna (micro modell) verður millum annað viðgjørd av Federici og Parisi
eitt Kodak 35, og vanliga var tað Yolanda, ið sat sum modell, tá ið avtakast skuldi. Hon var hansara fyrsti kærleiki og samstundis hansara fyrsta modell, sum myndamaður. Tey ferðaðust víða í hesum heimskenda
til síðstu løtu við øllum. Men sjálvt um tað var strævið, so eru royndirnar, sum eg fekk av at vera modell, gull verdar í dag. -Tað, at eg setti mær sjálvari sum treyt, at øll skúlating skuldu vera liðug [...] mótavinnuni, -og so sanniliga eisini hvussu tú ikki skalt vera. Eg veit av royndum hvussu tað er at vera modell, og eg veit tí hvussu eg skal fara við teimum modellum, sum eg brúki nú. Hetta er ein rættiliga
hjá landsins borgarum, sigur Jørn Astrup Hansen og heldur fram: - Her er ikki talan um eitt OPP-modell, har tað almenna og privata ganga saman um eina íløgu. Her verður alt latið upp í hendurnar á tí
enn! Í staðin fyri at vísa seg sum ein rættan heimastýrisflokk seldi Javnaðarflokkurin út og stóð modell til alskyns yvirtøkur t.d. partar av útlendingarøkinum; familjurættarøkinum og so ikki at gloyma
komið, men tær ætlanirnar vóru lagdar frammanundan. Tað kunnu vit sum politisk skipan ikki standa modell til. Tí mugu vit fáa eina skipan við tryggum kørmum, soleiðis at nýíløgur aftur verða gjørdar í