hon tikin, og tað eri eg fegin um. Mínar royndir sum fulltíðar yrkisspælari eru, at hetta er eitt lív, sum krevur ógvuliga nógv av tær, bæði á ein og annan hátt, sigur Hans Fróði Hansen, og hann hevur
parti av føroyingum, tí tær hava verið yrktar til ávís høvi ella ongantíð eru komnar á prent. Eitt lív við yrkingum Nú pápin fer um tey sjeyti fimm, hava børnini hjá Steingrími Niclasen tikið sær um reiggj
tí programmatisku ?Annað lív?, har yrkjarin roynir at mýkja tey stívu orðini, men fyri lesaran eru tey í fyrstu atløgu akkurát líka ?pinnastív?, til hann í sínum lagi blæsir lív í tey. Tað er eitt neyðugt [...] ger eina mynd av mannaættini, sum fer við lotinum runt allan knøttin í einum óendaligum leiki, har lív og deyði hjá tí einstaka bara er fon í tí ævinliga ringinum. Yrkingar eru um nýføðingin, lívsins undur
at yrkja um gerandslig evni og samstundis siga nakað av nýggjum. Sum til dømis, tá hann blæsir nýtt lív í deyðar metaforar í yrkingini ”Sukursøtt” Eg las eina yrking ið var so sukursøt at hon brendi ein
søguna "Kópakona" og triðju virðislønina áljóðandi 10.000 kr. fekk Niclas Rasmussen fyri søguna "Fyri lív, eftir deyða". Vinnandi søgurnar og fjúrtan av søgunum, sum komu inn, vórðu givnar út í bók "Mjørki
flokkurin økti løgtingsumboðanina við 100 prosentum og verið íðin tjóðveldismaður alt sítt lív. Mikukvøldið tók hann somu miðlar í brúk, sum uppreistrarfólkið í eitt nú Egyptalandi og Libya
verið so mangt at trivið í, tá talan er um eitt menniskja, sum tú altíð hevur kent. Altíð. Alt títt lív, so kennist tað sera løgið og svárt at viðganga, at hetta menniskjað er ikki meira, at vit ongantíð
so afturhildin. Hon var gift við honum frá 1962-68, og hon hevur skrivað heili tvær bøkur um sítt lív við John Lennon. Hann fór frá Cynthiu í 1968, tá hann hitti Yoko Ono, sum hann gifti seg við árið eftir
– Eg skilji væl at hetta rakar hart, tí hetta snýr seg um lív og lagnur. Tað sigur Sjúrður Skaale, fólkatingsmaður. Nú nógv umrøddi yogalærarin úr India verður sendur av landinum mánadagin, sigur hann
er farið. Dømini eru mong og ymisk – men eitt er felags fyri øll: tað snýr seg um fólk. Um teirra lív og lagnu. Í næstan øllum førum havi eg hildið tað verið rætt, at fólkini skuldu sleppa til Føroya ella [...] Eg skilji eisini væl, at júst hendan lógin rakar serliga hart, tí hon sum áður nevnt snýr seg um lív og lagnur. Men skulu vit hava rættartrygd í landinum, má hon haldast.
