til eitt komandi løgtingsval. Men so er ikki í hesum føri, sigur Óli Holm. ?Tá ið flokkurin heitti á meg um at gerast landsstýrismaður, var onki tosað um løgtingsval. Tað var ongin treyt frá flokkinum um [...] einaferð enn heitti á hann um at taka við landsstýrissessi. ?Skuldi tað hent, at flokkurin heitir á meg einaferð afturat, fari eg sjálvsagt at umhugsa tað, sigur Óli Holm.

drúgt. ? Her sum eg eri staddur beint nú er eingin stórur vandi á ferð, og eg kenni meg nøkulunda tryggan. Eg haldi meg annars mest innandura, tí fólk eru uppøst av støðuni, og tað kann raka ein hvítan,

til nýggja árið. Men nú verður skiftið at bíða inntil aðalfundin. Hinir nevndarlimirnir hava heitt á meg um at bíða inntil tá, og tað eri eg gingin við til. Tú hevur áður tosað um at fara frá, men so hevur [...] kortini tikið við afturvali. Verður tað á sama hátt hesa ferð? ? Avgjørt ikki. Eg havi gjørt upp við meg sjálvan, at nú er mín tíð í nevndararbeiði innan fótbóltin liðug. At eg havi alment boðað frá hesum

hvør ger sum honum lystir. Er nú rættiliga farið at mala fyri løgmanni ? Í gjár helt eg meg hoyra og síggja yvir meg tá ið sagt og skrivað varð, at løgmaður krevur, at løgtingsformaðurin flytur fíggjarl

akker falla! Eg náddi havn, Farvæl, tú ótrygga bylgja! Eg leggi meg í hans kærleiksfavn, Sum trúgvur mær vildi fylgja. Hoyr, kendar røddir meg blíðar kalla, Nú stilt mítt akker man niður falla Í tryggu, sælu

hjá Mosesi Hansen. Tað skal ikki so nógv til fyri at fáa meg at undrast, tá eg hoyri sovorðin fólk tosa um moral o.a., men eitt av tí sum sló meg mest var at hoyra tey í Lindini fortelja, hvussu týdningarmikið

minst um at Føroyar nú endiliga hava skorað á Tórsvølli, legði venjarin fyri. - Hartil frøddi tað meg eisini, at vit vóru spælstýrandi somikið stóran part av dystinum. Tá ein skotstkur blaðmaður síðani [...] at hann var samdur í, at leikararnir kanska hildu dekan ov fast í hesari fyrstu longu løtuna. - Lat meg fyrst siga, at orsøkin til at tað lat seg gera at spæla 4-4-2 somikið væl fyrst og fremst er Jógvan

støðini yvir 3000 metrar høgu Sierra Nevada fjøllini. Teir seinastu mánaðirnar havi eg brúkt til at seta meg inn í søguna hjá Iberisku hálvoynni, og tað sum er undrunarvert, er, at Iberiska hálvoyggin altíð hevur [...] við fyrsta eygnabrá verri at fáa eyga á. Slíkt er áhugavert og ein avbjóðing - eg havi nógv at gleða meg til her í Spania!

hørð, og eg kendi tað, sum gekk eg við síðuna av mær sjálvari. Tað var ein rættiligur skelkur fyri meg at fáa tveir so lítlar dreingir. Teir vóru so smáir sum dukkur og líktust ikki nýføðingum, sum eg fyrr [...] fyrireikað upp á at skula verða mamma so skjótt. Alt hetta gjørdi, at tað var ringt hjá mær at knýta meg til dreingirnar. Men sjúkrasystrarnar dugdu sera væl at síggja, hvat vit høvdu brúk fyri. Tær lærdu

tað, ikki at siga sorry, og alt gekk so skjótt fyri seg, at ikki vóru stundir at umseta. Umskylda meg, men tað er eitt refleks, tillagað enskum stórbýarmentaliteti. Eg havi ongantíð roynt at talt, hvussu [...] sera høviskir og fólkaligir samstundis sum kroppslig nærkontakt ikki hóvar teimum so væl, misskil meg rætt; ein skal helst ikki standa ov nær og als ikki nerta við hvønn annan. Væl at merkja undantikið