vinna tað 25-22 og taka fyrsta stikkið í finalukappingini. Til samanberingar var talan um ein heilt annan dyst í gjár, tí nú tóktust bæði liðini hava meira at bjóða, men hóast TB veruliga royndi og stríddist

at enda staðfesta, at eg ikki havi annað starv at fara í og havi heldur ongar ætlanir um at fara í annan flokk, so einasta orsøk til at eg ikki stilli upp, er omanfyri nevnda manglandi ábyrgdarkensla í politisku

At ganga nýggjar leiðir, skapa nýtt úr gomlum, finna góð hugskot, menna tey sum vøru, tænastu ella annan áhugaverdan ágóða, eru stóru avbjóðingarnar. Og at duga og kanska serliga at tora hetta kynstur at

og samkyndur, sigur: “Ger tað, sum tú hevur hug til, so leingi, sum tú ikki gerst teg inn á onkran annan.” Dómarabókin sigur í síðsta ørindi: “Á teimum døgum var ongin kongur í Ísrael; hvør maður gjørdi

deyðavatn, leggur skútuna fyri íla, fær konu og børn róð út, dregur ílasteini upp og setur kós út í annan heim. Framsókn vil virka fyri einum kappingarførum skatti. Fyri at draga at okkum – heldur enn at

býin og leguna, han hevur svikið konu sína, og nú royna tey at venja seg við eitt lív uttan hvønn annan. Sonur teirra hevur fingið nýggjan vinmann, men vinarlagið teirra millum hóttir idyllin í býnum. Hevndin

longu flogferðini eydnaðist mær at lesa bæði hjartanøtrandi og skelkandi søguna um jødarnar úr enda í annan. Ivaleyst eru mong ummæli longu skrivað; men eg gjørdist so hugtikin av hesi fleiri túsund ára gomlu

bygningin lidnan, men tað kann vera eitt sindur trupult at gera ein slíkan bygning lidnan til ein annan eigara, tí tú kennir ikki tørvin hjá viðkomandi. Mortan Højgaard vísir á, at keyparar kanska kundu

sindur um samleika og mentan Vit savnast á vaglinum í Havn á ólavsøku; samsint og við tokka til hvønn annan. Vit syngja føroyskar sangir á hesum sjáldsama tátti, ið vit rópa midnáttarsangur. Hetta eitt ser

vit hava ella kenna øll hava onkran í familjuni hjá okkum sjálvum, sum er sinnisveikur á ein ella annan hátt og hetta kann í ein vissan mun raka okkum øll. Tí frøist eg nú um, at tað verður endiliga varpa