eru væl og virðiliga viðgjørdar á fundi ímillum leiðsluna á landssjúkrahúsinum og meg sum landsstýrismann og eg kenni meg tryggan við teirri umlegging, sum ætlanin er at seta í verk. Hann vísir á, at leiðslan

eg altíð verið ein skápssyngjari. Eg havi sungið undir brúsuni, men hetta var eitt stórt stig fyri meg. Terji mátti bróta nøkur mørk, tá ið hann trakaði fram í dag. - Eg havi sera nógvar nervar. Eg hevði [...] ongantíð sungið alment fyrr. Eg havi lært nógv av undirvísingini hjá Sigrið, og vónandi fari at menna meg enn meira, sigur Terji. Hann útihýsir ikki, at hann fer at gera meira við sangin í framtíðini. - Eg

at styrkja støðu Føroya á altjóða leikpallinum. Vegna Javnaðarflokkin bjóði eg meg fram til at taka hesa uppgávu uppá meg. - At røkja fólkatingssessin sum eitt fulltíðarstarv.

rættis, onkur av tilrættarleggingunum var øgiliga annarleiðis. Tildømis handan panfloytan í Tú dregur meg sum ein magnetur hana dámdi mær einki. Halleluja helt eg riggaði øgiliga væl. Hetta er ein tungur sangur [...] eina ótrúliga rødd. Mær dámdi serliga væl Halleluja , Nu falmer skoven trindt om land og Tú dregur meg sum ein magnetur. . Guðrun er systkinabarn svigardóttir mína, so vit kennast, eg havi hoyrt hanan sungið

Hvat stressar teg? Tað irriteraðar meg, at fólk halda tað vera smart at koyra 70 km/t úr Kaldbaksbergholinum til Havnar um morgnarnar. Hvat gleðir teg? Góðir vinir gleða meg. Nær feldi tú seinast eitt tár

Davidsen MenTón Jú jú. Gleðiligt er, at breið semja var á tingi um spælistøð kring landið. Tað frøir meg. Men hvat meina fólk við, tá tey siga spælistað. Eg las í Sosialinum eina viðmerking hjá John Johannesen [...] er stórur tørvur á báðum, men tað er ikki eitt og sama ting. Vildi bara vita, hvat eg skuldi gleða meg til. Venjingarhøli ella konserthús. Ella bæði, kanska?

yvirhøvur gjørligt. - Eg skal nú fyrst og fremst royna meg sum professara. Tað arbeiðið inniheldur fleiri nýggj øki, sum eg eri noydd at tillaga meg til, sigur Malan Marnersdóttir, nýtilnevndur professari

tú ætla. Tað er jú tað, sum man helst vil, so eftir at hava sitið fimm dystir uttanfyri, gleddi eg meg til at spæla við aftur. Og tað gekk bara væl hjá tykkum í verjuni. Vóru ikki trupulleikar við at finna [...] ikki. Hjá mær sjálvum restar kanska nakað í konditiónini, áðrenn eg aftur eri ordiliga komin fyri meg, men í verjuni kanst tú í stóran mun dúva upp á royndirnar. Tað eydnast okkum so eisini at halda teimum

bjartasta vit. Í mikla mannaskara, eg eri bert lítið fon, og tó var hon ei mín móðir, meg nevndi sín einkarson við kærleika hon meg aldi og knýtti so fast at sær, so tætt, at eg ei føldi, hon ikki mín móðir var

í heimi. Tí mást tú altíð gera títt allarbesta, um tú fær møguleikan. Eg bjóði meg fram til fólkatingsvalið tí eg haldi meg hava nóg nógvar ymiskar royndir, bæði lívsroyndir og á politiska pallinum, til