sum hevur og hevur havt við sjógvin at gera. Her eru lutir, sum hava verið brúktir á skipabunka, eins og í øðrum sambandi í tí yrki, sum so ella so hevur havt við sjógvin at gera. Og her eru eisini nakrir [...] fyri húsið. Her er ikki endaliga liðugt, siga tey, tí ætlanin er, at hann skal gerast longri út í sjógvin, so hann gerst til eina rættiliga bryggju, sum leggjast kann at. Sum er endar hann við sjálvan s

lagsmaður vár, vit virða hann so hátt. Reystmenn er, av góðum rótum rann sum mangur Føroyingur, hann til sjógvin fann. Niðurlag: Til-lukku ---- til-lukku tillukku Hjalmar í Bø vit heiðra teg og syngja hesi songvar

stóru og prýðiligu hús, ið standa niðri við strondina, og handilin á eini brúgv, sum gongur út í sjógvin. Eigarin av hesum er harra Absalon Jacobsen, keypmaður og skipaeigari, sum er væl kendur fyri sítt

samstundis sum hann boðar frá eini verjandi havn. Hendan merking knýtir skansan beinleiðis til sjógvin, sum er okkara virkisøki. Skip hava eisini skansa. Skansin á skipi er afturdekkið, har tú vanliga

skipið. Tað ríkir og spríkir í sprekkum, og tá Norrøna dansar á eini aldu og gronin slær niður í sjógvin sum tá tú slær eina plastbalju í vatn í fullum baðikari, skelvur bresturin sum sittarastreingir gjøgnum

tíðina. Aftur og fram, aftur og fram. Soleiðis renna tey millum heita pottin á sandinum og kalda sjógvin. Fólk hugna sær óført, og lagið er gott. Síggj her nakrar myndir frá heitu pottunum, ið vórðu tiknar

av tí besta. Kalt, men sólin skein og eingin vindur. Hetta hevði við sær, at fleiri hættaðu sær í sjógvin. Kranabilur frá brandstøðini At halda tunnuni hevði Froskmannafelagið lænt ein kranabil frá Brandstøðini

helluna, og tær standa. Lata standa til. Her er friður. Eingin ger teimum nakað, og tær lata bara sjógvin fjara undan teimum. Leggja seg niður á helluna, tá so frægt turt er. Onkur stingur høvdið undir vongin

Vilbjørg av Skála, og eiga tey fýra børn - tríggjar synir og eina dóttur. Sum ungur fór Frits at troyta sjógvin. Hann róði út í Grønlandi í 1960, 1961 og 1962 við bátinum Vaðnum hjá Justinus Hansen á Toftum. Í

góða orðinum – bæði í álvara og gaman. Sum flestu føroyskir ungdómar tá á døgum, fór Frits at royna sjógvin. Hann róði út í Grønlandi í mong ár. Soleiðis var Frits við Vaðnum hjá Justinus Hansen á Toftum í