seyðahaldi. Í frítíðini sæst hann ofta á trøðni kring húsini og í haganum í Porkeri, har hann hevur seyð saman við einum yngri beiggja. J
til rýmingar undan fagnaðarsangi hansara. Nei, ikki skal eg standa ov leingi her og fáa hagfastan seyð av leið, tí heima bíða tey mær. Hann setti seg varisliga aftur í bilin sum ein barnakona og fór tenjandi
ár røktingarmaður og hevur hann altíð havt stóran alsk til djór yvirhøvur - sjálvur hevur hann bæði seyð og gæs, sum hann gongur høgt uppí. Í 1957 giftist pápi við mammu okkara Sannu av Toftum og kunnu tey
øðrum gásasløgum. Eisini hevur hann dunnur og høsn gangandi. Á øllum hinum træðunum gongur seyður og annað fæ. Vestan fyri træðirnar gongur hamarin, sum virkar sum ein verjugarður fyri hendan partin
stuðlunum, honum dámar væl at krokkast í skúlagarðinum, og so hevur honum dámað sera væl at fáast við seyð. Hann er ognari á Uppsølum, har hann er ein av røktingarmonnunum, og á Skálatoftum, har hann hevur
arbeiddi hann hjá bóndrunum. Eisini fingust Herborg og Svenning nógv við kríatúr. Tey høvdu neyt, seyð, gæs, dunnur og høsn. Tey síðstu neytini blivu seld í 1973. Herborg og Svenning eru bæði trúgvandi
Hálsi. Har hevði pápin keypt trøðna hjá meiaristinum, tá ið tey fluttu til Havnar, so hann kundi hava seyð og neyt, sum hann hevði lært til, og vera nærri sínum barnadali og síggja ánna, hann yrkti um, og
annan at gera í tí dagliga hittast og kunnu tosa saman um mangt og hvat. Men tað er ikki einans um seyð, tosað verður, nei, tað er so eiðasørt, greiðir Palli Dalsgaard frá. Mong ymisk mál eru uppi og venda
runnið í fleiri ár og er ein av veteranunum í hesi ítróttargrein. Eisini dámar honum væl at fáast við seyð. Steindor Hjaltalin er havnarmaður, føddur í 1949. Sum ungur róði hann út og hevði onnur arbeiði sum
hava kúgv (hon hevði eisini kiosk). Nú á døgum verður jørðin hjá okkum tí í staðin havd til mentan og seyð. Seyðahaldið og alt tað, ið har uppií hongur, er fyri okkum mentan, heilsa, ítróttur og samanhald
