harmaðust um tey, ið ikki rukku hesaferð. Men samanumtikið stóðu øll valevnini seg persónliga framúr val í bæði framferð, politiskum orðaskiftum og atkvøðutali. Her er ljómandi gott grundarlag at halda

errin javnaðarmaður. Og eg eri fegin um at vera tykkara formaður. Tí saman skulu vit vinna komandi val. Tí saman skulu vit venda gongdini, og saman skulu vit skapa eitt rættvísari samfelag, har ríkidømið

hann træla­­handil­­in avtiknan. Í 1931 fekk land­ið eina stýrisskipan. Í 1955 var tryggjað fólkinum val­rætt. Uttanríkis­politiskt legði hann dent á samstarv við hini afrikansku londini. Hann spældi ein

sáttmála, og hann var loyalur móti øllum pørtum. Hetta endaði við eini avtalu í fýra punktum: 1. Frítt val millum sáttmálan frá 27 januar við 1/3 til mannngina við føstum prísi ella 27% av veiðuni við frábýtisrætti

vit kjakast, og at vit líta longur fram - at hugarenslið verður strekt munandi longri enn til næsta val. Tí kjakið er grundarlagið undir teimum avgerðum, vit skulu taka, fyri at fáa samfelagið, vit ynskja

eyguni og mutla, hásir á málinum: - Skulu vit ikki royna aftur? Hvat siga tit til eitt da capo? Ein vals við Adolfi? Ein tango við Benito? Vit hava nógv­ar filmar á goymslu, teir roynd­ust væl fyri áttati

andaligum halgidegi.Tað minnir meg um, at vit fjórða hvørt ár eisini hava eitt politiskt ár, tá vit fara á val. Vetrartíð er veitslutíð verður ofta sagt. Fyrr var tað so, at tað var um heystið at tað var nóg mikið

tala um etnisku útreinsan teirra sameindu, fólkarættinum og landamørkunum í Evropa aftaná kríggið! Val av keldum, ið hirða ein knív í ryggin á sínum egnu, er heldur ikki at taka feil av. Pappe, ein av landinum