er á samferðsluøkinum. Hann sigur, at samanborið við ein nýggjan Smyril, sum er ein spurningur um lív ella deyða hjá suðuroyingum, kunnu íløgur í samferðslu, har tað annars ber til at sleppa aftur og fram
óvissa, og snaring til fyrimunar fyri fullveldinum? Og spæla tit kosnu menn og kvinnur samgongurnar við lív og lagnu føroyinga? Hevur handa flaggstongin uttan fyri ST-borgina í New York so nógv at týða, at vælferð
SO løgið tað ljóðar, so hava vit í Føroyum ikki átt so mong fólk, ið veruliga hava givið seg við lív og sál fyri umhvørvissakini. Tvey teirra, sum ávikavist hava víst stóran áhuga fyri nátturuni og tí
teir, ið fara at sita tómhentir í tí sambandinum. Skulu fólk búleikast her á staðnum, er neyðugt, at lív er í vinnuni, og hetta er eitt fet hin skeiva vegin, staðfestir borgarstjórin, ið til seinast royndi
Bæði umboðini frá starvsfólkunum á Atlantic Radio forkláraðu Hans Konradi, at um støðini skuldi verða lív lagað, var hann noyddur til at skifta leiðsluna út, og eisini fáa útvegað lønirnar soleiðis, at st
SO løgið tað ljóðar, so hava vit í Føroyum ikki átt so mong fólk, ið veruliga hava givið seg við lív og sál fyri umhvørvissakini. Tvey teirra, sum ávikavist hava víst stóran áhuga fyri nátturuni og tí
tað síðsta, eg skal verða. -Men okkurt mást tú verða. Tú ætlar ikki at ganga her og mala alt títt lív, ha? -Eg veit ikki, svaraði eg. Men í míni sál var eingin ivi. Eg skuldi verða rithøvundur, men soleiðis [...] ógreiniligari gævulyst. Eg tordi ikki at røra meg, næstan ikki at standa fyri ikki at styggja tað lív burtur, ið kitlaði ríkan ígjøgnum meg og kallaði meg úr øllum ættum: Kom við, kom við. Og eg teskaði
fyrstu lýsingunum er navnið »Norrøna«, seinni bleiv tað »Bilasølan Norrøna«, tí navninum varð langt lív lagað við ymiskum eigarum, heilt fram í nítiárini. Sambandið við Bretland var gott, og fyrstu tíðina
tilfari, ið liggur eftir hann. Umframt tað, ið Norrøna Forlagið stóð fyri, er eitt nú ?Jólastjørnan?, ?Lív og læra?, ?Bíblian í høvuðsheitum?, ?Søgur um sangir?, onnur útgáva. P/F Dagblaðið gav í 1981 út bókina
Bæði útvortis og innvortis. Smittan er í líka stóran mun sálarlig sum kropslig. Hon er mark millum lív og deyða, og kemur hon fólki í nánd, eru tey ikki tey somu aftaná. Høvundurin lýsir sjúkuna sum tað