Skelkandi vóru boðini, tá vit frættu, at Emma var farin. Hugtungt er, nú okkara elskaða kona, móðir, systir og omma ikki longur er millum okkara. Seinastu árini var Emma nógv merkt av sjúku, men korti

Í góðveðrinum nú ein dagin, sá eg Helmu niðri í bygdini. Komin at húsum aftur sigi eg við konuna, at tað var so hugaligt at síggja Helmu aftur, nú hon sá so birg og væl uppløgd út, og kundi ganga utta

Kæri systursonur. Svár vóru boðini, ið mær bórust leygarmorgunin, um at tú var farin foldum frá í ferðsluóhappi. Tað var eins og tíðin stóð still, eg fataði ikki, at tú veruliga var deyður. Ikki fyrr

Tað er svárt at seta seg niður at skriva minningarorð um teg. Tú komst sum ein sólstrála inn í familjuna hjá okkum, saman við pápa tínum og systrini. Tú og systir tín vóru ógvuliga tætt knýttar at hvørji

Tann 25. januar í ár andaðist Bennrosa Mouritsen, 69 ára gomul. Bennrosa vaks upp í Klaksvík, men flutti seinni til Havnar. Síðan síðst í 60- árunum hava hjúnini Bennrosa og Rógvi búð í Hamarsgøtu, og

Havi ætlað leingi at fest nøkur orð í blað um Begguna og Jógvan Clementsen heiman av Sandi, ið andaðust fyri knapt einum ári síðani, ja eg haldi tað vóru ikki tríggir mánaðir í millum andlátini hjá te

Umgyrdur av sínum nærmastu og teimum altíð lívgandi starvsfólkunum á Suðuroyar Ellis- og Røktarheimi, gjørdust bondini, ið binda hinumegin sterkari enn tey bondini, sum halda til okkara verð. Hondin,

Góða lítlasystir! nú tú ert farin handan sýnina, leita tankar mínir í takksemi aftur til tín. Ikki er mongum unt, at hava átt eina so góða systir sum teg og at eiga so rík minnir, at gleðast um. Barna

Henda dagin Hjørleif Waag Høgnesen fór til gravar, eg var júst setstur í kirkjuni, tá Klaksvíkar Hornorkester, eitt korter áðrenn fyrsta felagssangin, byrjaði at spæla nakrar yndisligar bretskar hymnu

Mamma okkara, Kathrina, varð borin í heim hin 12. juni 1924. Foreldur hennara vóru Birgithe (fødd Mikkelsen úr Barbustovu í Syðrugøtu) og Samuel Jacob Thomsen við Gil í Norðagøtu. Omma og abbi fingu s