verið og eru framvegis grundir til at rudda upp í føroyskum politikki. Hugurin at draga fram gamlar syndir er tó ikki hin besti, og tað er væl skiljandi. Tí tey allarflestu av teimum, sum ráða fyri borgum

hendur gevi eg anda mín. Luk. 23.46. Og syngja sangin: O tann dag, tá Jesus kemur. Hann sum mínar syndir bar, Tekur móti mær í skýnum Og meg leiðir heim við sær Jesus hond í hond meg leiðir, Gjøgnum pe

skaranum, ílatin hvít klæðir, sum eru tváaði rein í Jesu dýrabara blóði, sum rann á Golgata fyri okkara syndir, syngjandi Guði og lambinum lovsangir.

okkum hugskotið um tveir dupultmoralskar menn, sum sóu tað sum sína skyldu at minna Karina á sínar syndir, at revsa hana, heldur enn at hjálpa, fyribyrgja og fyrigeva. Tað ekstrema, tað víðgongda, er altíð

Markus, sum hon ættleiddi fyri hálvum fjórða mánaði síðani, er tikin frá henni. Orsøkin er gamlar syndir hjá mammuni og pápanum, sigur hon við Sosialin í dag. Mánadagin var familjan samlað, og knappliga

heldur sjáldsama uppringing í gjárkvøldið. Tað var ein maður, sum ringdi úr Klaksvík at játta sínar syndir um vikuskiftið. Hann hevði gingið fullur, og hevði tá brotið eitt spegl á einum bili, sum stóð fram

inum at farið eina sanna pílagrímsferð til ST fyri at skrifta og sóna allar sína grovu politisku syndir mótvegis Danmark og biðið so mirðiliga um fyrigeving fyri allar sína ótrúligu lygnir, allar sínar

hugdi hvassliga at abba og spurdi: “Hvat er tað, tú hevur havt í pottinum?” Nú mátti abbi játta sínar syndir. Hann greiddi frá, at menninir í felag høvdu keypt ein dunk av brennivíni. Men tá ið einki var í

táið hann bukaður og bardur, sum lofnaður papageykur, kom útaftur av samgongufundi og bekenti sínar syndir mótvegis Fólkaflokkinum. Nú var talingur einans um generellan niðurskurð kontu fyri kontu á komandi

leggja roykskíggj, at avleiða tankarnar hjá veljarum at fáa teir at gloyma politiskt svans, gamlar syndir og teir veruligu trupulleikarnar. Hjá fleiri politikkarum og flokkum kundi tað verið hent fyri a