Maturin umborð var jú sera eintáttaður við fiski og saltkjøti, so teir nýttu eisini møguleika at keypa seyð frá bóndanum, og fingu teir harvið eisini ein feskan kjøtbita. Lýsi fyri olju Diurin minnist væl tíðina

lógu ígjøgnum allan køkin hjá Ommu líka út í tún, har var lív og gleði. Ikki áttu tey nakra jørð og seyð, men fiski og eplum og grind og spiki var altíð nokk av hjá teimum og okkum. Einaferð, tá eg hevði

til søguna um kirkjugarðin er, at tá ið menn úr Norðradali í goml­um døgum komu til Havnar at selja seyð. Hetta hendi utt­an fyri kirkjugarðin. Nógvar gravir eftir Leysliga mett eru umleið 3.000 fólk jarðað

hevði verið upp til 60 ára føðingardagsbarnið at gera av, so hevði honum dámað betri at fingist við seyð og fugl og fisk og bygdarlívið sum heild, heldur enn at verið partur av politiska og umsitingarliga

Hornorkestri, har hon spælir trombon og var kassameistari í mong ár. Hon er sera góð við kríatúr, hevur seyð, sum hon sjálv passar. Hvør seyður hevur sítt egna navn. Eisini hevur hon kettur og hønur. Í nøkur

mæti, har ættarkenslan sat trygg í sæti. Her vaknaði eyga og eygleiddi lív, millum høsn og hundar og seyð, geitin á bási og kúgvin í fjósi, slíkt kravdist til dagligt breyð. Her steltaði gentan á berum beinum [...] hevur runnið allan vegin. Og tað skjótt. Eina aðru ferð sendi abbi hana til Gøtu eftir heilivági til seyð. Tá hon kemur út á Tjørnunes, liggur ein flokkur av ungneytum har. Og tarvur er uppií. Henni dámar

ábyrgd av børnunum, passaði hús og heim og seymaði og bant klæðir til børnini. Eisini høvdu tey kúgv og seyð, eins og torv, sum eisini skuldi fáast til høldar. Anna Louisa átti tilsamans 12 børn, har av tvey

í 14/16 Grim­inish, Benbucula á ytru Hebrid­unum, har tey høvdu ein bóndagarð. Tey høvdu 15 neyt, seyð, gæs og hønur. Tey skóru eisini torv fyrstu tíðina. Einaferð gekk ein neyta­sjúka. Nógv neyt doyðu

gavst sum politiinspektørur. Tá fluttu tey til Porkeris at búgva. Tey hava øll árini havt trøð og seyð í Akrabyrgi, og nú er høgligari at røkta, enn tað ofta hevur verið. Tey bæði hava verið aktiv í p

sera væl, siga starvsfelagarnir. Annfinn er innløgumaður. Honum dámar sera væl at fáast við jørð og seyð, gæs og dunnur - og so hevur hann eisini ross og er týðum við í ríðikappingum. Hann og konan, Sólbjørg