í Tinganesi Øll uppskot tey blivu svarað við nei og so bleiv runnið á v.c. Og so gekk tíðin við klandur og stríð Dett er ein verð vit liva í Á Reynatúgvu í bønum hjá sær so øgiligt Páll mann renna Hann

eftirverandi FS-monnunum. Hvat rakti tað okkum útisetar? Hví skuldu vit blandast uppí teirra sekteriska klandur? Hetta var ein herskin og strævin biti at svølgja hjá sakleysum Kjøpinhavnar-føroyingum, sum hvørki

staðar, er hann samdur við Marc. Fimtan ára langa vinarlagið verður royndarsett, og tað við lít. Klandur og gomul ósøgd orð verða borin fram, og skeldast verður aftur og fram um persónlig viðurskifti, sum

sínari meining, sigur Emil Olsen. Hann vísir á, at tað mangan innan trúarlívið hevur víst seg, at klandur hevur staðist av, at fólk hava havt ymsar útleggingar av sama teksti. Tað er mangan endað við sliti

dømis hjá børnunum. Eg østi meg ov lætt, og smáting gjørdust óneyðuga stór. Eg kundi øsa meg um klandur millum synirnar hjá mær ístaðin fyri at bíða í tveir minuttir, so tað loysti seg sjálvt. Svend Højgaard

blunka. Nú eru smá 54 ár liðin, síðan eg valdi loysing, 14. september 1946. Eftir hógvi stríð og klandur av tí sendinevnd, ið fór til Danmarkar eftir kríggið í 1945, gjørdust danir troyttir av at hava

liva upp til ólavsøkusangin hjá Poul F, tá hann sigur, at »ólavsøkan skal øld eftir øld reka burtur klandur og sorg«. Vit í Miðlahúsinum ynskja øllum eina góða ólavsøku.

eru vinglutir og ivasamir, tá tað snýr seg um at seta føtur undir egið borð, brúka sína orku til klandur heldur enn at semjast um at fremja stórmál, eitt nú av ríkisrættarligum slag og - uppaftur verri

hansara óvikiliga støðufestið í guðfrøðiligum, moralskum og kirkjupolitiskum spurningum elvt til klandur og stríð í tí katólska partinum av heiminum. Ímillum hesar stríðsspurningarnar kunnu nevnast fyribyrging

hava tað gott við tí. Hví aftur nú fara og at flyta Miðnámsskúlan, tá hann er í Vági, og aftur fáa klandur í? Og ein depil kann eins væl vera her, sigur Jógvan Krosslá, sum altso heldur sær eindirnar lagdar