um størri gjøgnumskygni í politikki og privatlívi, broytingar í lógum um upphavsrætt og 35 tíma arbeiðsviku. Og so sigur flokkurin seg ætla at broyta lóggávuna viðvíkjandi narkotika, so hon verður lagaligari

sendir til hús, tí arbeiðsgevarin hevur sáttmála við útlendingarnar um at tryggja teimum fulla arbeiðsviku. Og løgtingsmaðurin vil eisini hava at vita, hvat landsstýrismaðurin ætlar at gera við tað. La

galdandi, at tað heldur er reglan enn undantakið, at okkara flakafólk hava alt ov stutta og óreguliga arbeiðsviku. Eg veit um nógv flakafólk kring landið, sum vildu gjørt og givið nógv fyri at sloppið meira til [...] hava útlendingar inn á øll virkini, sjálvt um føroyingarnir á somu virkjum langt frá hava fulla arbeiðsviku. Kanska eiga teir á Føroya Fiskavirking at fara undir eina skipan, har fólk verða sett í fast starv

fór úr 42 tímum niður í 40 tímar. Fleiri sáttmálar á arbeiðsmarknaðinum áseta longu eina fulla arbeiðsviku styttri enn 40 tímar. Almenn lønartalva gerast Fleiri fakfeløg hava í fleiri umførum gjørt semju

fyrimunin, at fyri at fáa hana til landið, skal arbeiðsgevarin binda seg til at tryggja henni fulla arbeiðsviku. - Tað trygdina hevur føroyska verkafólkið ikki og tí er tað ein sannroynd, at tá ið arbeiðið minkar

tað ásett við lóg, at arbeiðstíðin er 40 tímar. Súni Selfoss sigur, at fyrimunirnir við styttri arbeiðsviku eru nærum óteljandi – millum annað kunnu nevnast størri javnvág millum frítíð og arbeiðslív, minni

at útlendingarnir arbeiða eftir føroyskum sáttmálum og teir skulu hava trygd fyri minst 30 tíma arbeiðsviku. Hetta er fyri at gera tað nógv skjótari og smidligari at fáa útlendska arbeiðsmegi til Føroya

vanbýti, tí arbeiðsgevari, sum fær útlendingar higar at arbeiða, skal tryggja teimum minst 30 tíma arbeiðsviku. Tað trygdina hava føroysk arbeiðsfólk ikki og tí skuldi roynast at fáa fastlønarsáttmála fyri

vanbýti, tí arbeiðsgevari, sum fær útlendingar higar at arbeiða, skal tryggja teimum minst 30 tíma arbeiðsviku. Ta trygdina hava føroysk arbeiðsfólk ikki, og tí skuldi roynast at fáa fastlønarsáttmála fyri

eg sum blaðstjóri. Bæði fóru niður í løn og fingu ein arbeidsdag, ið ikki var í ætt við 40 tíma arbeiðsviku. Sigast má, at tað eyðnaðist. Í øllum førum fekk Karsten ikki bert skil á tað fíggjarliga. Flokkurin